Einstein beweert dat als je je met de lichtsnelheid zou kunnen verplaatsen in space, het waargenomen licht van bronnen (sterren, stelsels etc.) de lichtsnelheid heeft.
Als je bedenkt dat de waargenomen frequentie van een achterliggende lichtbron (dopplershift) nul wordt omdat je net zo hard gaat als het licht zelf, dan heeft dat licht wel de lichtsnelheid maar het heeft geen frequentie. Best wel vreemd, want Licht is tenslotte een EM-trilling! En anders bestaat het niet. (dan is het meer een frozen beam)
Uiteraard kan reizen met de lichtsnelheid niet omdat de hiervoor benodigde kinetische energie oneindig groot is. Dat van die oneindige energie geloof ik, maar doemt de vraag op waar die oneindig grote massa dan vandaan zou moeten komen. Kan dat misschien verklaart worden met het begrip impuls p=mv, waarbij dus niet de massa oneindig groot wordt maar wel het effect ervan in de vorm van een oneindig grote impuls.
Tegelijkertijd is er geen tijdbeleving aan boord (Δt→0). je wordt dus geen spat ouder, alles is bevroren. Er gebeurt niets. Je ziet niets. Geen observaties. Elektronen bewegen niet meer, maar je hoeft daardoor niet perse dood te zijn. Deze situatie kan biljoenen jaren duren dus dat schiet lekker op, waarna na een vertraging de hele boel weer tot leven komt en wordt genormaliseerd in een geheel ander deel van het universum.
Overigens beweert mijn vriendin bij hoog en bij laag dat dit allemaal flauwekul is en dat ook bij de lichtsnelheid de klok en het leven aan boord normaal door gaan in hetzelfde tempo. Niets aan de hand dus!
Wie of wat moet ik geloven?