zwart gat maken

[Pa Pinkelman]

Als een ster instort na een super nova ontstaat een object met een extreme dichtheid, Meestal een neutronenster wat al bijna een zwart gat is. Of de dichtheid is wat groter en er ontstaat een zwart ga

Nu heb ik een gedachtenexperiment... Ik wil een zwart gat maken zonder extreme dichtheid.
Mijn plan is om alle 100 miljard sterren van onze melkweg in een bolvormige schil te plaatsen.
(Ik ga er even van uit dat al deze sterren even zwaar zijn als de zon).
De schwarzschild-straal van de zon is 3 km. Van 100 miljard zonnen is deze 300 miljard km.
Stel je plaatst deze 100 miljard zonnen net buiten de schwarzschild straal. Voor een waarnemer in het centrum is er nog niks aan de hand. Nu bewegen al deze zonnen richting centrum. Wat is het gevolg ? Het ene moment is er niks aan de hand, het volgende moment is de waarnemer opeens het centrum van een zwart gat.

Zie plaatje wat me nog niet lukt om te plaatsen.

[Pa Pinkelman]

Via een omweg een plaatje om mijn verhaal te verduidelijken.

kopieëren en plakken in een internetbrouwser.

[Pa Pinkelman]

Sorry, Voorlopig geen plaatje. Jullie zullen het moeten doen met de tekst.

[Bladerunner]

Ik moet nu gelijk denken aan de super massieve zwarte gaten in de kern van grote sterrenstelsels.
Dat type zwarte gat heeft namelijk een lage gemiddelde dichtheid. Soms lager dan de dichtheid van water. Dat komt omdat de straal direct proportioneel is aan de massa en het volume proportioneel is aan de derde macht van de radius. M.a.w: hoe zwaarder het zwarte gat hoe lager de gemiddelde dichtheid.
Daarom merk je op de gebeurtenishorizon van dergelijke zwarte gaten weinig van de zwaartekracht of dichtheid. En dit type zwarte gaten zijn dus zo zwaar geworden omdat ze de omliggende sterren hebben 'opgeslokt'.

[kwasie]

Wat betekend het dat de zon een schwarzschildradius heeft terwijl het geen zwart gat is?

[Bladerunner]

Er wordt bedoeld dat als de zon een zwart gat zou kunnen worden deze een straal van ±3 km heeft.

[flappelap]

Als een voorwerp buiten z'n Schwarzschildstraal ligt, is het geen zwart gat. Voor bolsymmetrische voorwerpen betekent dat ook dat je de Schwarzschild-oplossing alleen mag toepassen voor r>R, met R de straal van het voorwerp.

[Michel Uphoff]

Je plaats een zeer grote massa in een bolschil, met iets of iemand in het centrum van die schil.
Nu laat je de zwaartekracht zijn werk doen, en al die massa valt vanwege de symmetrie naar het zwaartepunt in het centrum. De materie, en het voorwerp in het centrum zullen uiteindelijk een zwart gat vormen bij deze massa.

Klopt zo wel. Wat is nu je vraag of probleem?

[Pa Pinkelman]

Wanneer gaat de persoon merken dat hij in een zwart gat zit ?
Volgen de klassieke natuurkunde van Newton bevindt hij zich midden in een bolschil en ondervind geen zwaartekracht totdat alle zonnen op hem storten.

Maar de wetten van Newton kloppen niet meer nabij en in zwarte gaten.
Ik vraag me af wat de persoon in het centrum ervaart.
Voelt hij de zwaartekracht al op het moment dat de zonnen de Schwarzschildstraal passeren (Hij zit dan in feite in de kern van een zwart gat). Of merkt hij het pas als de zonnen op hem storten ?

[HansH]

Wanneer gaat de persoon merken dat hij in een zwart gat zit ?

Ik denk dat ook volgens de ART je niets merkt van een bolschil met massa die buiten je zit. Dat zou dan ook moeten betekenen dat de tijd binnen die schil overal hetzelfde verloopt. als die schil implodeert en de Schwarzschildstraal passeert dan staat de tijd op dat punt voor de verre waarnemer stil. maar ik vraag me dan af wat vanuit de waarnemer die zich in het centrum bevindt het tijdsverloop op de waarnemingshorizon dan is en ook daarna als de bolschil met de massa steeds verder implodeert.

[Gast]

.Wanneer gaat de persoon merken dat hij in een zwart gat zit ?

Bij een "geblinddoekt ruimteschip" wanneer de getijdekrachten extreem worden. Bij stellaire zwarte gaten is dit nog voor de waarnemingshorizon (spaghettificatie), bij supermassieve zwarte gaten ver voorbij de waarnemingshorizon.

Als er ramen in het ruimteschip zitten, ziet de astronaut direct wanneer het in de ergosfeer zit, er is dan geen enkel stelsel wat in rust is relatief tot de kosmos erbuiten, sterren ver weg. Verder zal hij nogal veel blauw licht zien. Een hele ervaring lijkt mij. (En daarna wordt hij of zij er weer uitgeslingerd of komt voorbij de waarnemingshorizonnen.)

Ik denk dat je met Universe Sandbox 2 dat zwarte gat prima kunt maken/simuleren.

[HansH]

.Wanneer gaat de persoon merken dat hij in een zwart gat zit ?

Bij een "geblinddoekt ruimteschip" wanneer de getijdekrachten extreem worden. Bij stellaire zwarte gaten is dit nog voor de waarnemingshorizon (spaghettificatie), bij supermassieve zwarte gaten ver voorbij de waarnemingshorizon.

Maar het gaat hier om een waarnemer die zich in het centrum bevindt van wat nog geen zwart gat is even daarna een zwart gat wordt omdat de materie rondom hem heen aan het instorten is. Dus merkt die waarnemer bv al iets als alle instortende massa al binnen de waarnemingshorizon zit, maar nog niet het centrum heeft bereikt waar de waarnemer zit.

[Gast]

Oh. Nog een mooiere ervaring mocht je het overleven

Men kan niet in de toekomst zien natuurlijk, maar de druk zal toenemen en in een oogwenk bevindt men zich .. nergens meer. Volgens de ART dan, want alles eindigt bij de singulaiteit. Mocht de singulaiteit iets tastbaars zijn, is diegene daar gedoemd voor een enorm lange tijd er onderdeel van te zijn.

Maar goed, de vraag is dus eigenlijk of eerst de singulaiteit ontstaat of dat een hoeveelheid massa ineenstort waarna een singulaiteit ontstaat.

Hmm, goeie vraag. Ik vermoed dat de singulaiteit als laatst onstaat dus bij een supermassief zwart gat de gedoemde de materie op zich af ziet komen .. in een oogwenk. (Maar zal het navragen.)

[Gast]

Nja.

Wat is het gevolg? Het ene moment is er niks aan de hand, het volgende moment is de waarnemer opeens het centrum van een zwart gat.

De sterren komen op de waarnemer af mocht deze bestendig zijn tegen de steeds groter wordende druk. Maar haar toekomst is naar binnen gericht en houd in het centrum zijnde dus meteen op te bestaan.

Wanneer gaat de persoon merken dat hij in een zwart gat zit?

Nooit. De waarnemingshorizon is van binnenuit niet te zien. Ten eerste omdat de toekomst lichtkegel dus naar binnen toe gericht is ..

.. Maar mocht die om één of andere mysterieuze manier omgekeerd kunnen worden en de waarnemer is almachtig (nogal een grote maar) ziet ze in een aantal seconde dus de sterren op haar afkomen, die vervolgens samensmelten tot een enorme hoeveelheid materie met een steeds grotere dichtheid, met steeds zwaardere elementen (waarbij enorm veel neutrinos onstaan, mooie plek om die beter te bestuderen) tot "neutronium" .. tot een mogelijke quark-gluon plasma tot volledige leegte..

.. Energie in de vorm van extreem gekromde ruimtetijd.

. (Bloody insomnia af en toe .)

[HansH]

blijft voor mij lastig voorstellen zoiets. Ik had begrepen dat je vanuit een zwart gat wel altijd naar buiten kon kijken, maar hoe zie je dan het tijdsverloop van een bolschil van instortende massa die op dat moment een waarnemingshorizon vormt.
en ondervindt alles wat binnen die bolschil zit (dus de waarnmer in het centrum ook) geen zwaartekracht totdat de bolschil een diameter heeft van jouw eigen lengte?