Moderators: jkien, Michel Uphoff
Omdat dat is wat we waarnemen.
De fijnstructuurconstante α is een fundamentele constante die de sterkte van de elektromagnetische wisselwerking bepaalt.
Als een deeltje geen massa heeft, waarom zou het dan oneindig snel moeten gaan?
Vanuit het standpunt van het licht zelf gaat het ook oneindig hard. Het is onmiddellijk op de plaats van bestemming.
In deze formules staat c in de eerste plaats voor de verhouding van tijd en ruimte in de ruimtetijd. Dat het ook de lichtsnelheid voor een externe waarnemer voorstelt is een secundair effect.Xilvo schreef: ↑ma 19 jul 2021, 10:31De fijnstructuurconstante α is een fundamentele constante die de sterkte van de elektromagnetische wisselwerking bepaalt.
In de formule staat de lichtsnelheid c in de noemer. Dus α wordt nul als de lichtsnelheid oneindig wordt.
E=m.c2, of m=E/c2.
Wordt c oneindig, dan wordt m nul.
Met dat soort limieten is het een beetje oppassen; zou je daarmee immers niet claimen dat er b.v. geen elektrische wisselwerking bestaat in de Newtonse limiet?
Het "waarom" weten we niet. We weten alleen dat het niet zo is, en vervolgens kun je daar theorieën omheen bouwen.
Uiteraard. Het is sowieso lastig te zeggen hoe het universum er uit zou zien als je zo'n fundamentele verandering (c→∞) aanbrengt. Misschien is zoiets niet eens mogelijk.
Ja, dat bedoel ik inderdaad. Je vat c dan op als een soort contractieparameter waarmee je, zoals het correspondentie principe dicteert, van het ene regime naar het andere gaat. Zie b.v. ookXilvo schreef: ↑di 20 jul 2021, 14:05Uiteraard. Het is sowieso lastig te zeggen hoe het universum er uit zou zien als je zo'n fundamentele verandering (c→∞) aanbrengt. Misschien is zoiets niet eens mogelijk.
Je loopt wel tegen problemen aan met Maxwell's wetten in Newton's limiet, als de waargenomen c afhangt van het inertiaalstelsel.
Edit: Bedoel je met Newton's limiet dat de lichtsnelheid oneindig is?
Ik dacht eerst dat je met de Newton's limiet de overgang naar Galilei transformaties en onveranderlijke tijd maar met eindige lichtsnelheid bedoelde.flappelap schreef: ↑wo 21 jul 2021, 08:04 Ja, dat bedoel ik inderdaad. Je vat c dan op als een soort contractieparameter waarmee je, zoals het correspondentie principe dicteert, van het ene regime naar het andere gaat. Zie b.v. ook
https://en.wikipedia.org/wiki/Galilean_electromagnetism
Dat klopt, maar die limiet kan ook opgevat worden alsXilvo schreef: ↑wo 21 jul 2021, 09:13Ik dacht eerst dat je met de Newton's limiet de overgang naar Galilei transformaties en onveranderlijke tijd maar met eindige lichtsnelheid bedoelde.flappelap schreef: ↑wo 21 jul 2021, 08:04 Ja, dat bedoel ik inderdaad. Je vat c dan op als een soort contractieparameter waarmee je, zoals het correspondentie principe dicteert, van het ene regime naar het andere gaat. Zie b.v. ook
https://en.wikipedia.org/wiki/Galilean_electromagnetism
Uit het Wikipediastuk maak ik op dat ze daar niet van een oneindige lichtsnelheid uitgaan maar met slechts met snelheden werken die altijd als heel klein t.o.v. c kunnen worden beschouwd.
Bedankt voor de Link.