Aan al diegenen die zo fel hun anti-amerikanisme hier ten toon spreiden, zou ik willen vragen wat het alternatief is voor de hegemon Amerika? Een bipolair evenwicht tussen China en Amerika, wat gegarandeerd uiteindelijk tot veel meer spanningen zal leiden? Een lamlendig Eurpa, dat niet een lijn kan trekken als ultieme machthebber (dan zouden ze de Amerikanen wel militair naar de kroon moeten gaan steken en krijg je ook oorlog). Of alleen China aan de macht? Een China waar alhoewel het land zich ontwikkelt de communisten nog steeds voor honderden doden op jaarbasis zorgen. Waar martelingen nog meer dan in Guantanamo Bay aan de orde van de dag zijn?
Ik denk dat iedere hegemon op zekere momenten van zijn macht gebruikt maakt om zijn wil door te drukken. En daarbij ook wel eens ongeoorloofde middelen gebruikt. Dat zie je bijna in alle conflicten, wie gedraagt zich nu echt netjes in een 'oorlogssituatie' waarin jij de overhand hebt? Bij de V.S. valt het allemaal in zekere zin mee, als je het afzet tegen alle andere (lokale) hegemons die we in de geschiedenis gehad hebben. Waarmee ik zeker het foute gedrag van de Amerikanen niet goed wil praten (vernederingen in Abu Ghraib, het oppakken van onschuldigen baardmannen in Afghanistan, martelingen in geheime CIA-gevangenissen, onrecht op Guantanamobay), maar je moet het ook kunnen relativeren en afzetten tegen wat andere landen, ook zij die over al dat onrecht schreeuwen, zelf niet in hun geschiedenis hebben gedaan.
Wat we moeten doen (meer kunnen we ook niet) is de Amerikanen wijzen op hun inconsistentie van het mensenrechten willen verspreiden op deze wereld, terwijl men ze zelf soms schendt. Het zou voor de Amerikanen ook beter zijn om dat niet doen, omdat ze zicht dan een sterkere positie kunnen verwerven en meer mensen met zich mee kunnen krijgen. Zelf geen onrecht doen geeft meer macht om ander onrecht uit te roeien, het bevordert je geloofwaardigheid. Overigens is het mooie aan een democratie als de VS dat je vanuit alle posities kritiek mag hebben en dat velen zich ook luid en duidelijk laten horen; vele Amerikanen keuren het onrecht onder Amerikaanse vlag af.
Behalve het onrecht doen de Amerikanen ook heel veel goede dingen; ze sturen hulpgoederen naar rampgebieden, geven geld aan rampgebieden, sturen militairen om op sommige plaatsen de boel te stabiliseren, het is niet een en al kommer en kwel met die Amerikanen. Sadam Hussein laten zitten was uiteindelijk geen optie en de doden die door Amerikanen vallen komen vooral doordat er verzet wordt gepleegd tegen de stabiliteit die de Amerikanen willen brengen; wat de onschuldige Irakese en Afghaanse slachtoffers zijn door Al Quaeda en de Taliban wordt niet luidkeels verkondigd.
Inzake Iran zou ik willen zeggen, dat ingrijpen als dreigement moet worden ingezet, het is namelijk het enige dreigement wat dit soort landen gebruiken. Het risico van een Iran met kernbom is te groot, er hoeft maar een Mullah te zijn die denkt na mij de zondvloed en het is raak. Militair ingrijpen moet dus achter de hand worden gehouden. Voorlopig echter nog niet. Bi Noord-Korea wat ook geen prettig land is zou ik ook liever zien dat de leider verdwijnd, alleen militair ingrijpen is daar geen optie, omdat dan Zuid-Korea in de as ligt (zij beschikken al over enige kernwapens zo zijn de inschattingen); we moeten dus maar hopen dat de 'grote geliefde leider' ooit door het volk onder de voet wordt gelopen.
P.S. Sadam staat qua doden toch wel ver buiten de top 5 hoor, zelfs buiten de top 10, wat dacht je van Tjiang Kai-Sjek ook uit China, het regime in Japan in WO2, communistisch Vietnam, onze vriend Pol Pot, Turkije dat de Armeniers met de honderduizenden over de kling joeg en Pakistan dat de Bengalezen in de jaren 70 onder de macht van Khan het leven zuur maakte?