debat-meningen-argumenten

[Ferre]

n de politiek, maar in het algemeen in de debatcultuur, is hetvolgende

gedrag heel erg voorkomend:

Persoon A heeft een mening over een thema. Hij probeert persoon B, die

een tegengesteld mening heeft te overtuigen. Daarvoor gebruikt hij

rationele argumenten. Persoon B doet op zijn beurt hetzelfde ten

opzichte van persoon A. Er lijkt dus een rationele afweging van

argumenten te zullen plaatsvinden, teneinde de meningen te laten

convergeren. Dit gebeurt echter niet. Beide personen houden aan hun

standpunten vast. Want wat gebeurt er werkelijk: beide personen hun

mening is niet op de rationele argumenten gebaseerd die ze aanhalen,

maar op onderliggende waarden of gevoelens (buikgevoel?). Deze waarden

worden niet aangehaald, waardoor de personen in feite naast elkaar

debateren en bijgevolgd het eigenlijk normaal is dat hun standpunten

nooit dichterbij komen.

Ik zou dit fenomeen willen toepassen in mijn landbouweconomisch

onderzoek, maar graag had ik geweten hoe dit verschijnsel in de

wetenschap (politicologie? sociologie?) wordt omschreven? heeft iemand

daar referenties van?

[DePurpereWolf]

Zoek elk goed boek over debat techniek op.

Inderdaad, dit fenomeen dat jij beschrijft heet langs elkaar lullen, een fenomeen dat niet vreemd is op dit forum. Een goede uitspraak als je merkt dat je langs elkaar aan het lullen bent is "maar dat vraag ik niet", of , "antwoord met ja of nee".