Ik heb wel eerder gehoord dat bewustwording pas achteraf plaats vindt. Dit bedoel ik ook met het bewustwordingsproces, wat dus in feite een chemisch en/of fysisch proces in de hersenen is. Ik geloof idd ook dat dit na te maken is in een lab, maar in een computer heb ik zo mijn twijfels over. Ook al zou je een computer hebben die de capaciteit heeft om de moleculen, die betrokken zijn bij het bewustwordingsproces, simuleren in een computerprogramma, dan heb je nog het probleem dat we de werking van de natuur en van de hersenen nog niet volledig begrijpen (of kunnen begrijpen). Als je het model heel nauwkeurig zou willen maken, dus niet alleen moleculen, maar tot op het quantumniveau, zou je ook toevalligheid moeten kunnen simuleren rekening houdend met het onzekerheidsprincipe van de quantumtheorie. Toeval is iets wat niet simuleerbaar is. Wat je op de computer wel hebt, is een "randomizer", maar dit is geen échte toevalsgenerator, hij doorloopt namelijk gewoon een van tevoren vastgelegde getallenlijst.Rogier schreef:Om te beginnen blijkt bewustzijn een veel passiever, "achteraf-" fenomeen dan het voor ons gevoel lijkt. Dingen die we voor ons gevoel bewust doen, of waar we voor ons gevoel bewust van zijn, blijken in de praktijk al te hebben plaatsgevonden of te zijn beslist voordat het gevoel (de illusie?) van bewustzijn optreedt.
Ik heb eens een test gezien waarin mensen op een knop moesten drukken. Gewoon zomaar, niet als reactie ergens op, ze kregen ook geen beelden te zien ofzo, ze moesten alleen maar een tijd lang een aantal keer op een knop drukken. Op de momenten dat ze daar zin in hadden. Toen zijn de tijdstippen van drukken + hersenactiviteit vastgelegd, en het bleek dat er telkens al een ruime tijd voordat mensen de neiging kregen op die knop te drukken, er pieken in de hersenactiviteit waren.
Een variant hierop was dat mensen op een knop moesten drukken waarna er even een lampje ging branden. De grap was nu dat de machine in feite niet reageerde op die knop, maar op de hersenactiviteit. De testpersonen schrokken hier nogal van, want die lamp ging steeds branden nét voordat ze wilden gaan drukken.
Verder denk ik inderdaad dat bewustzijn, zoals jij al stelt, is na te maken in een lab. Ik bedoel niet eens nabootsen, want dat impliceert een verschil met the real thing, maar écht bewustzijn creëren (althans net zo echt als jouw of mijn bewustzijn). Sterker nog, dit zou niet per se tot fysieke processen beperkt hoeven te blijven: ik zie niet in waarom je geen bewustzijn zou kunnen programmeren. Als het met moleculen kan, kan het ook met een theoretische (ik zeg theoretisch, want huidige computers zijn nog lang niet krachtig genoeg) moleculen-emulator op een computer.
Het lijkt me ook redelijk dat je de manifestatie van bewustzijn niet tot op het allerlaagste niveau overeen hoeft te laten komen met de fysieke versie.
Dus in plaats van virtuele moleculen kan de digitale versie van bewustzijn misschien wel veel efficiënter werken met andere digitale basisonderdelen.
Tsja, is bewustzijn dan alleen maar een handjevol moleculen? Iemand die net 1 seconde dood is (of klinisch dood) heeft alles nog om een bewustzijn te hebben. Als het alleen maar moelculen zijn zou deze persoon dus nog een bewustzijn moeten hebben. Beetje akelig idee. Waarom kunnen we een klinisch dood persoon dan niet meer 'wakker' krijgen?
Het is me niet duidelijk of het gaat om geest, ziel of bewustzijn. Ik ga ervan uit dat je je beperkt tot bewustzijn.De meeste mensen gaan er iig in het taalgebruik van uit dat er zoiets bestaat als een ziel of een geest. Als materialist kun je gewoon zeggen dat de geest en de ziel de hersenen zijn. Maar wat is dan het bewustzijn? Als dit een puur materialistisch fenomeen is, is het dan mogelijk om het chemische of fysische proces van bewustwording in een lab na te bootsen, zodat die moleculen zich dan als het ware zelfbewust worden?
Een poosje terug heb ik op Discovery Channel een documentaire over AI zitten kijken. Een helehoop ingewikkelde digitale robotica en weet ik het allemaal.Ik betwijfel of het puur op (reken)kracht aankomt. Neem een mier, die heeft een equivalent van 20.000 transistoren. Je zou toch zeggen dat we met een zeer matig processortje eind jaren negentig een mier moeten kunnen laten 'leven'. Not even close! Laat staan een complete mierenhoop... En nou wil je bewustzijn creeeren met een heleboel rekenkracht? Blijkbaar hebben jij en ik en de rest geen flauw benul wat nou precies leven maakt... Ik denk dat een computer niet toereikend is om het simpele feit dat leven/intelligentie nou eenmaal anders werkt dan wat simpele formules.
Die docu heb ik ook 2x gezien. Ik moet zeggen dat het op mij een minder overtuigende indruk maakte dan je hier beschrijft. Ze bewogen voor zover ik heb gezien niet vanzelf naar de lichtbron toe, daarnaast waren de bewegingen wel erg simpel (een uitstekend pootje aan een draaiend wieltje) en kon ik de 'robotjes' niet als echte survivers zien. Een van de 'onderzoekers' laat zien hoe het robotje zich aanpast en buigt een pootje om. De overige drie draaien natuurlijk gewoon door en volgens de man kon hij blijven lopen omdat hij zich aanpaste. Ik zou het geen lopen willen noemen maar eerder creperen en hij crepeerde zich nou niet bepaald in een overtuigende richting maar eerder in cirkels. Dus verre van bewustzijn of zelfs leven.Nou was er ook een team dat mini robotjes maakte, puur uit analoge componenten, niks digitaals aan. Deze 'bots' hadden fotocellen als energiebron.