[Ethiek] Autonomie

[Sjorssnors]

Ongetwijfeld zal ik als een redelijke autonoom persoon overkomen. Iedereen heeft echter een bepaalde autonomie. De wil om zelf een bepaalde richting aan te geven, zonder dat anderen het 'weerhouden' te doen.

Mensen hebben zich echter 'groepen' toebedeeld met daarbij gestelde privileges. Daaruit voortvloeiend zijn weer bepaalde uiterlijke kenmerken te herkennen. Meningsverschillen, consternaties en nog erger, handgemeen, laat het geheel aan situaties onderling escaleren. Frictie, pesten, geweld, oorlogen...

Om een actueel voorbeeld te geven voor het pestgedrag binnen groepen op scholen, hoeft niet perse een groep de toon aan te geven qua autonomie. Één enkel individu kan dat ook. Het zijn veelal slechts de onzekerheden wat iemand weerhoudt een dergelijk 'initiatief' te nemen, en zich als 'autonoom persoon' opstelt en zich naast de groep stelt. "De koe bij de horens vatten" en in alle openlijkheid met een goed initiatief komen die iedereen wel 'moet' aanspreken. Dus om op bij het basisonderwijs te beginnenmoeten 'individuen' gestimuleerd worden om boekjes open te doen over wat voor vorm van pestgedrag dan ook. Er meer openlijkheid aan geven

Mogelijk heeft het z'n gevolg op de samenlevig ?