Het beste is waarschijnlijk om het er met de werkgever over te hebben.
Vanuit het perspectief van een werkgever is een 0-urencontract gewenst, wanneer deze een optimale flexibele inzet van de werknemer verlangt.
Voordelen hiervan zijn, dat de werkgever nauwelijks kosten hoeft te maken als er niet voldoende werk is en de werknemer niet opgeroepen wordt.
Maar hierdoor heeft de werknemer ook minder verplichtingen dan een vaste werknemer jegens de werkgever.
Als de werkgever bij een brancheorganisatie aangesloten is, zijn de bepalingen CAO afhankelijk.
In de drogisterij-branche bijvoorbeeld (en ook andere), hoeft de werknemer met een 0-urencontract geen gehoor te geven aan de oproep van de werkgever om te komen werken:
Krachten met een 0-urencontract zijn niet verplicht om aan de oproep van de werkgever gehoor te geven.
Of mogen nog andere baantjes hebben:
Zij is vrij om nevenarbeid te verrichten.
Lees verder hier:
http://www.sdu.nl/staatscourant/cao/caopdf/10015.pdf
En meer CAOs hier:
http://www.sdu.nl/staatscourant/cao/caonederland.html
Voor andere actuele CAOs (ook die van de thuiszorg) hier:
http://www.abvakabofnv.nl/cao/overzicht/
Wat betreft het concurrentiebeding:
Een werkgever is het er bij een concurrentiebeding vooral om te doen, zijn belangen te beschermen:
Als een medewerker overgaat naar een concurrent of voor zichzelf begint, kan hij de werkgever schade berokkenen. Door klanten en/of omzet weg te halen. De medewerker weet immers veel van de klanten, de bedrijfsgeheimen en de succesfactoren.
Daarom nemen werkgevers vaak bepalingen op die de medewerker belemmeren om de ex-werkgever te gaan beconcurreren.
Er is, zover ik weet, nog niets wettelijk geregeld rondom het concurrentiebeding maar er zijn wel de nodige rechtszaken geweest :
Er zijn (nog) geen wettelijke bepalingen rond het concurrentiebeding, maar er is al wel heel veel jurisprudentie.
Bovendien geldt, dat een minderjarig iemand geen concurrentiebeding mag tekenen (dus dat een werkgever in overtreding is, als deze een minderjarige een concurrentiebeding laat tekenen)
minderjarigen kunnen geen concurrentiebeding tekenen, ook hun wettelijke vertegenwoordigers kunnen dat niet.
Een werkgever kan wel allerlei excessieve eisen stellen in het met de werknemer aangegane arbeidscontract, maar dit hoeft niet te betekenen dat deze eisen ingewilligd moeten worden.
Ook al zou dit contract getekend zijn.
Een rechter zal meestal naar redelijkheid van het concurrentiebeding kijken:
Vaak passen rechters de duur of de reikwijdte van het beding aan.
Het belang van de werkgever (omzetverlies) wordt altijd afgewogen tegen dat van de medewerker (mogelijkheden op de arbeidsmarkt).
Pas op met ontslagen die de rechter (kennelijk) onredelijk kan verklaren. Als u veel waarde hecht aan het concurrentiebeding kan dat bij ontbinding na zon ontslag ook niet meer geldig zijn;
De medewerker kan aan de rechter vragen om een uitspraak te doen over de geldigheid van het beding. Dat kan zowel tijdens als na de arbeidsovereenkomst. Ook kan de medewerker verzoeken dat de werkgever een schadevergoeding betaalt in verband met de beperking van zijn mogelijkheden op de arbeidsmarkt.
Lees verder hier:
http://www.werkinfo.nl/artikelen/00000026.shtml