Er is iets, misschien is dit ook wel een strikvraag, maar het is iets wat ik niet helemaal begrijp.
Goed, als je van de zwaartekracht van de aarde wilt ontsnappen, dus echt weg van de aarde vliegen, dan zou je een snelheid van zo'n 40.000km/u moeten hebben ofwel 11.111m/s.
En in een baan om de aarde zou die zo'n 27.000km/u moeten zijn. Dat is 7500m/s. Stel ik wil een kogel in een baan om de aarde brengen, en ik wil uitrekenen hoe hoog die dan moet komen. Dat kan ik zo uitrekenen met de formule s=1/2g.t2 en vgem=vo+vt
vo=7500m/s en vt=0m/s dus vgem=3750m/s.
(Let wel het is puur theoreties, in werkelijkheid zitten er wel haken en ogen aan, omdat een kogel nooit zo snel zou kunnen gaan en je zit met de luchtweerstand, maar goed dat doet in dit voorbeeld niet terzake.)
Daaruit volgt uit vt=vo+gt 0=3750+9,81t dus [t]~382s
Invullen in s=1/2gt2 geeft s~716.743m dat is ongeveer 717km hoogte. Dus als ik de kogel zo hoog in de lucht zou schieten dan zou die in een baan om de aarde blijven.
Goed nu sta ik ingedachten bij de Eiffeltoren. En ik wil een kogel vanaf de grond wegschieten zodat die net de top van de toren raakt. Hieruit volgt dat als de Eiffeltoren 300m hoog is dat de kogel een minimale snelheid moet hebben van ongeveer 76,7m/s en dat is ongeveer 276km/u, als ik er recht onder ga staan en heb ook recht omhoog schiet.
Maar ik kan op de top van de Eiffeltoren komen zonder 276km/u te gaan, ik kan ook wel op de top van de Eiffeltoren komen als ik maar slechts 6km/u ga. Hoe? Nou ik loop gewoon de trap op, als ik de trap oploop kom ik na 3minuten op de top van de Eiffeltoren aan. Ik doe er dan wel veel langer over dan die kogel, maar ik kom er wel. Het feit ligt hierbij dat ik in het één een hoeveelheid bewegingsenergie (kinetische energie) meegeef, en in het andere (in mijzelf in dit geval) steeds nieuwe energie toevoeg en omzet in kinetische energie. Doordat ik voedsel verbrandt in m'n lichaam en de energie omzet in kinetische energie, die ik verbruik met traplopen.
Goed een heel verhaal over snelheid, energie, e.d. Je zou wel denken wat heeft dat allemaal met ontsnappingssnelheid temaken.
Nou het volgende, nu dat geval met die kogel in een baan om de aarde, die kogel gaf ik eenmaal een hoeveelheid kinetische energie mee, dus die komt vanzelf tot stilstand in een baan om de aarde. Goed, stel nou dat ik een vuurpijl maak die ik afsteek en die genoeg brandstof bijzich heeft om in een baan om de aarde te komen. Deze vuurpijl laat ik versnellen tot 100m/s, en vervolgens beweegt de pijl eenparig (met dezelfde snelheid) richting baan om de aarde, daardoor zal de pijl steeds brandstof verstoken om op snelheid te blijven, en hij zal vervolgens na een kleine 2 uur in een baan om de aarde raken. Maar ook de pijl ging niet zo snel als de kogel en toch kwam die in een baan om de aarde.
(N.B.! De grote, gewicht, vorm en het soort brandstof van de vuurpijl is hier even niet belangrijk, het is een gedachtenexperiment!)
Waar wil ik nu naar toe zul je denken?
Nou nu neem ik als voorbeeld een zwartgat. Uit een zwartgat kan helemaal niets ontsnappen, ook geen licht, vandaar die naam. Goed stel je schiet in gedachten een neutron met 90% van de lichtsnelheid weg van het "oppervlak" van een zwartgat, dan zal die na korte tijd weer terugvallen op het "oppervlak". Goed maar nu laat ik vanaf het oppervlak een neutron versnellen tot 90%van de lichtsnelheid en ik blijf er daarna steeds energie instoppen om op 90% van de lichtsnelheid te blijven (bijv. door energie te "stelen" van het zwartgat) hij blijft dus eenparig bewegen tegen de zwaartekracht in, stel dat dat lukt. Dan zal die neutron na verloop van tijd toch aan de zwaartekracht van het zwartegat kunnen ontsnappen? Of gaat deze stelling hier niet op? Je blijft toch immers energie toevoegen? En Hawkingstraling is toch ook zoiets, van materie die energie steelt van een zwartgat en vervolgens ontsnapt aan de zwaartekracht? Hier is toch ook het verdampen van zwartegaten over een zeer lange tijd op gebaseerd?