Ergernissen in sciencefictionfilms (series)

[DePurpereWolf]

Er is iets dat mij altijd enorm heeft geirriteerd in science fiction films. Naast natuurlijk dat je in de ruimte alle explosies kunt horen, op het zelfde moment, ook al ben je lichtjaren weg.

Nee het vervelendste vindt ik het 2D denken van filmmakers. Als een schip een ander schip benadert lijken het net 2 zeeschepen die dobberen in een zee van sterren. Nooit komen ze elkaar tegen met het ene schip een kwart uit het lood. (alleen als ze zwaar gehavend zijn).

Achtervolgingen, of spaceshuttle gevechten blijken ook vaak 2D te zijn.

Daarom even een topic over wat er allemaal moet veranderen op het scherm zodat we eindelijk eens af zijn van dat 2D denken, en er eindelijk reeele 3D gevechten kunnen plaatsvinden.

Wat moet er aan de navigatie veranderen? Het design van het schip? De beste tactiek bij het aanvallen met meerdere shuttles...

[Ali Bahbah]

Mijn grootste ergernis is dat 'Hollywood' überhaupt steeds gevechten in de ruimte laat zien, en dat 'cowboys in space' doorgaat voor science-fiction. Het is niet realistisch om te veronderstellen dat een agressieve, voortdurend vechtende vorm van leven, zichzelf niet uitroeit voordat het in staat is om het universum te doorkruisen.

2001: a space odyssey is wat dat betreft in de meeste opzichten veel realistischer, maar die film is dan ook geschreven en geregisseerd door een Engelsman, Stanley Kubrick (in samenwerking met Arthur C. Clarke)

[merlijn]

purperen wolf schreef dat het geluid te snel te horen was als er iets ontploft in "space".

welk geluid?

waar ik mij altijd aan erger is dat er altijd maar geluidseffecten te horen zijn.

is volgens mij pure onzin in het grote vacuum dat wij "space" noemen!

[DePurpereWolf]

Inderdaad, welk geluid.

Maar ja, op zich vindt ik dat nog wel te verantwoorden voor de spannendheid van de film. Met geluid, is het toch vetter.

Maar de vraag blijft hoe men een 3D ruimte het best in beeld kan brengen met een camera. Aangezien een object zich overal kan bevinden.

[Miels]

Nee het vervelendste vindt ik het 2D denken van filmmakers. Als een schip een ander schip benadert lijken het net 2 zeeschepen die dobberen in een zee van sterren. Nooit komen ze elkaar tegen met het ene schip een kwart uit het lood. (alleen als ze zwaar gehavend zijn).

Tsja, ergens vind ik het ook wel logisch. Wanneer ik in zo'n ruimteschip zou vliegen, en er zou iemand op me af komen (die je natuurlijk al lang van tevoren op je radar ziet), zou ik ook met m'n voorkant naar het andere schip toedraaien.

Verder zou ik het ook een begrijpelijke keuze van de programmamakers vinden om dit bewust te doen. Aan de ene kant heb je mensen zoals wij, die zich afvragen waarom ontmoetingen altijd frontaal zijn, aan de andere kant heb je mensen die daar niet over nadenken en die gewoon het programma willen zien. Zij zouden het wellicht verwarrend vinden als schepen elkaar steeds anders benaderden. Wanneer je het frontaal houdt is het makkelijker voor te stellen. Misschien niet helemaal realistisch, maar wel begrijpelijk.

Maar de vraag blijft hoe men een 3D ruimte het best in beeld kan brengen met een camera.

Tsja, met een conventionele camera niet. De enige manier om daarin als kijker 3D te onderscheiden is de perspectivische vertekening die een indicatie voor afstand geeft. Met andere woorden: hoe verder, hoe kleiner. De kijker moet dus eerst een idee krijgen van hoe groot de schepen zijn ten opzichte van elkaar, pas daarna is gevoel voor diepte te creeeren. Iets wat je daarom regelmatig tegenkomt is dat schepen qua formaat erg op elkaar lijken. Bij 2 objecten van (ongeveer) gelijk formaat is immers veel eenvoudiger te zien welke er verder weg is.

Wanneer we meer naar Virtual Reality zullen gaan zijn echte 3D beelden mogelijk. Dit vraagt echter om onafhankelijke waarnemingen door het linker en rechter oog. Mogelijkheden zijn:

• kleurenbrilletjes
  
  meestal enkel bruikbaar bij een een zwart-wit beeld
• gepolariseerde brillen
  
  links bijv. verticaal, rechts horizontaal
• LCD brillen
  
  zijn qua frequentie op de beeldbron zijn afgestemd, waardoor beelden steeds om en om bij het linker en rechter oog komen
• 2 bronnen
  
  De typische VR bril, met 2 kleine monitoren

[Hallo1979]

Ik vind het raar dat bij star trek, waar site to site transport mogelijk is, ze toch naar een 'transporterroom' lopen. Alleen in haast of nood gebruiken ze site to site. Waarom zou je in Godsnaam nog naar zo'n mal kamertje lopen als het sneller kan???

[Anonymous]

Wat mij bij ruimteschepen ook altijd opvalt is dat er achteraan steeds enorme motoren zitten. Draaien zal dan wel gebeuren met kleine stuurmotoren, maar hoe remmen ze af ?

[Anonymous]

afremmen gaat in de ruimte meestal door kracht in de overgestelde richting dus dan zouden er inderdaad ook van die giga apparaten aan de voorkant moeten zitten

en met betrekking tot mijn onderschrift er zijn ook vrouwen die star trek bekijken, daarom hebben gene roddenberry en consorten de tekst van "where no man" veranderd naar "where no one has gone before". daar ergenden vrouwen zich dus aan!

[DePurpereWolf]

Laatst zag ik een tekenfilm (eendenstad, erg leuk) waarbij uit het ooghoek van een vlieg werd gefilmd.

Dat komt wel vaker voor in films, dan zoen ze zo van die wazige vakjes in de film, zodat je een object 8 keer ziet ofzo. Kristal achtig. Queen doet het ook in de clip van bohemian rhapsody geloof ik, maar ik dwaal af.

Wij mensen hebben 2 ogen op ons voorgezicht om dat we diepte moeten zien, we willen weten waar iets precies bevindt zodat we een speer er naartoe kunnen gooien. Herten, kippen leven in een 2D wereld nagenoeg, en hebben ze dus erg ver uit elkaar om maar een zo groot mogelijke gradenhoek te bekijken.

De vraag is, en je voelt het natuurlijk al aankomen. Waarom hebben vliegen de ogen die ze hebben. Heel bol, en opgedeeld in veel kleine oogjes. Vliegen leven in een 3D namelijk.

[Wouter_Masselink]

Mijn grootste ergernis is dat 'Hollywood' überhaupt steeds gevechten in de ruimte laat zien, en dat 'cowboys in space' doorgaat voor science-fiction. Het is niet realistisch om te veronderstellen dat een agressieve, voortdurend vechtende vorm van leven, zichzelf niet uitroeit voordat het in staat is om het universum te doorkruisen.

2001: a space odyssey is wat dat betreft in de meeste opzichten veel realistischer, maar die film is dan ook geschreven en geregisseerd door een Engelsman, Stanley Kubrick (in samenwerking met Arthur C. Clarke)

Helaas voor de mensen die een zo realistisch mogelijke film willen hebben en geen cowboys in space. het realisme verkoopt niet bij het grote publiek, cowboys in space wel. het draait uiteindelijk toch allemaal om geld

[Anonymous]

Wat verwacht men eigenlijk van zo'n film?

De naam zegt het zelf:Science FICTION.

Het heeft niets te maken met wetenschap,pure verbeelding!

Wie kan nu zeggen of het klopt of niet.

Zij die al zo'n reis ondernomen hebben, kunnen oordelen.

[DePurpereWolf]

De naam zegt het zelf: SCIENCE fiction.

Fictie die op wetenschap gebasseerd is. Als je als wetenschapper naar star trek kijkt kun je pas echt genieten van de vele wetenschappelijke termen die ze gebruiken. Vooral ook omdat het altijd wel een beetje klopt, maar niet helemaal.

Het gaat er ook altijd om met enkele aannamen de toekomst zoe goed mogelijk te benaderen.

[Dino]

Het is niet realistisch om te veronderstellen dat een agressieve, voortdurend vechtende vorm van leven, zichzelf niet uitroeit voordat het in staat is om het universum te doorkruisen.

damn dus wij gaan het niet halen, jammer

[Syd]

Wat ik ook altijd een beetje jammer vind, is dat aliens in Star Trek altijd eerst een menselijk lichaam hebben, en dan later net iets andere oren krijgen, of een pukkelige huid, maar nooit iets geheel anders dan de mens.

[arjesara]

Lijkt me zo moeilijk acteren zonder hoofd en twee armen en twee benen.