danku
En ook dát valt in de praktijk tegen. In dat nieuwe leren zit een enorme partij "samenwerken" en dat komt in de praktijk vaak neer op het braafste jongetje het werk laten doen. Oók nog in volwassenenonderwijs (maak ik zelf bijna dagelijks mee in mijn eigen (deeltijd)docentenopleiding)Pas als de studenten verder in hun leertraject zijn, de consequenties van de vrijheid leren kennen en de motivatie vergroot is zal die vrijheid werken.
Dat is helemaal waar. Ze gaan zich dan vervelen en de lessen verstoren. Het probleem is dat niemand een werkend alternatief heeft gevonden. Ik heb zelf niet het studiehuis meegemaakt maar de geluiden in de media zijn niet bepaald positief. Mijn zus heeft het 'moderne' studeren meegemaakt in Nijmegen. In de praktijk hadden ze er wel veel gesneden in het aantal lesuren maar er bijna niets voor in de plaats georganiseerd omdat er geen geld voor was. Er waren veel weken bij dat ze nog geen 10 uren had. De meesten gaan de overige 30 echt niet aanvullen met zelfstudie, het is naïef om dat te verwachten.Klassikaal onderwijs is ook verre van ideaal. Daar zit in de praktijk in ¾ van de groepen ook ¾ van de leerlingen ¾ van de tijd uit hun neuzen te eten (letterlijk of anders wel figuurlijk). De snelleren kunnen niet verder en de trageren zijn de draad allang kwijt.
). Meneer van de Velde. U schrijft dat scholen en leraren op dat gebied nog veel te leren hebben...Jan van de Velde schreef:Probleem is dat alles zo omgevingsafhankelijk is. Het nieuwe leren zoals het (in theorie) bedoeld is, is ideaal. In de praktijk komt er echter helaas veel te weinig van terecht. De mens streeft nou eenmaal in het algemeen naar nog juist acceptabel resultaat (diploma met allemaal 6jes) tegen een minimale inspanning.
Klassikaal onderwijs is ook verre van ideaal. Daar zit in de praktijk in ¾ van de groepen ook ¾ van de leerlingen ¾ van de tijd uit hun neuzen te eten (letterlijk of anders wel figuurlijk). De snelleren kunnen niet verder en de trageren zijn de draad allang kwijt.
In de praktijk komt het nieuwe leren helaas niet zelden neer op een combinatie van de slechtste dingen uit de twee richtingen als we ze zo mogen noemen. Scholen en leraren hebben op dit gebied nog veel te leren.
hhah cool van je dat ej met dit plan komtalbert davinci schreef:Ger zijn uitleg is nu precies de reden waarom ik niet geloof in groepjeswerk wanneer niet iedereen gemotiveerd is en dat is per definitie het geval op een middelbare school.
Dat is helemaal waar. Ze gaan zich dan vervelen en de lessen verstoren. Het probleem is dat niemand een werkend alternatief heeft gevonden. Ik heb zelf niet het studiehuis meegemaakt maar de geluiden in de media zijn niet bepaald positief. Mijn zus heeft het 'moderne' studeren meegemaakt in Nijmegen. In de praktijk hadden ze er wel veel gesneden in het aantal lesuren maar er bijna niets voor in de plaats georganiseerd omdat er geen geld voor was. Er waren veel weken bij dat ze nog geen 10 uren had. De meesten gaan de overige 30 echt niet aanvullen met zelfstudie, het is naïef om dat te verwachten.Klassikaal onderwijs is ook verre van ideaal. Daar zit in de praktijk in ¾ van de groepen ook ¾ van de leerlingen ¾ van de tijd uit hun neuzen te eten (letterlijk of anders wel figuurlijk). De snelleren kunnen niet verder en de trageren zijn de draad allang kwijt.
Wat belangrijk is in het onderwijs is flexibiliteit maar tegelijkertijd moet die flexibiliteit strak gestructureerd zijn. Er moet een minimum hoeveelheid werk geëist worden en er moet een bepaalde samenhang tussen de vakken zitten.
Één oplossing zou zijn om terug te gaan naar het ambachtsschool-mulo-hbs-gymnasium systeem terug te keren maar dan wat aangepast aan deze tijd (bijvoorbeeld minder romans lezen en dat vervangen door multimediazaken). De HBS-scholen met enorm goed ingerichte practicumlokalen (naar het schijnt soms zelfs nog beter dan op de universiteiten) en veer ruimte voor eigen experimenten heeft er voor gezorgd dat Nederland veel goede exacte wetenschappers heeft gekregen. Het huidige havo/vwo doet dat niet. Ik denk in ieder geval dat je de mensen die echt niet kunnen of willen leren gewoon een vak moet leren en niet moet lastig vallen met theorie, andersom zijn er leerlingen die enorm goed kunnen leren maar die je beter niet lastig kunt vallen met buitenschoolse vakken (handvaardigheid, tekenen, algemene technieken, verzorging en dat soort zever).
Wat misschien een mooie oplossing zou zijn is het volgende.
Je ziet vaak dat leerlingen in 1 of 2 vakken erg goed zijn en andere vakken juist weer matig kunnen (de beta die geen Frans kan of de alfa die zelfs wiskunde A nog niet aankan). Zou het niet mogelijk zijn om de mavo/havo/vwo af te schaffen en te vervangen door één theoretische leerweg? Als de scholen dan pak hem beet 5 verschillende niveaus zouden aanbieden voor alle vakken en de leerlingen gewoon voor elk van deze vakken het niveau kunnen uitkiezen wat voor hen haalbaar is.
Dit zou enorm veel voordelen geven. Geen enkele leerling heeft het probleem dat het veel te gemakkelijk is of veel te moeilijk is; de echte zwakkeren kunnen de ambachtsschool doen en die 1 op 100.000 voor wie zelfs het hoogste niveau veel te gemakkelijk is, ach dat zijn er zo weinig.
Elke leerling krijgt de kans om het maximale uit zichzelf te halen. Waarom zou iemand die op de mavo zit maar toevallig wel aanleg heeft voor wiskunde en natuurkunde er toe veroordeeld moeten worden om wiskunde ook op het belachelijke simpele mavoniveau te doen? Laat hem lekker wiskunde en natuurkunde op VWO-niveau doen als hij dat aan kan. Er zijn bijvoorbeeld zeer gerenomeerde wiskundigen en natuurkundigen die in Nederland niet het gymnasium hadden aangekunnen omdat ze slecht zijn in talen en het van buiten leren. Ook in Nederland is er een bescheiden voorbeeld; Wubbo Ockels is door zijn dyslexie blijven zitten op het VWO maar slaagde wel met lof voor zijn studie wis- en natuurkunde.
Doordat de leerlingen voor elk vak hun eigen niveau kunnen uitkiezen zijn ze ook gemotiveerder en zullen ze harder werken; self-efficacy is essentieel voor de motivatie, motivatie is essentieel om je eigen te ontwikkelen.
Zitten blijven zou niet meer nodig zijn, je kan altijd voor jouw goede vakken alvast verder met het volgende jaar en voor het slechte vak evt. alvast een certificaat halen voor één niveau lager en dan later alsnog het hogere niveau terug oppakken.
Wat denken jullie ervan? Nu heeft elke school toch ook al dat er minstens 5 klassen per jaar zijn en dat nog maar voor één schoolrichting. Je kan net zo goed de verschillende klassen een verschillend niveau geven. Gaat iemand een studie aan de universiteit doen, eis dan dat hij het hoogste niveau heeft gedaan voor die vakken die hij voor die studie nodig heeft.
Kortom; mijn idee is dat de scholen een groot aanbod geven en dat de leerlingen (samen met de ouders) hun pakket mogen samenstellen, ook en juist op niveau en dat hierbij het niveau voor de verschillende vakken kan verschillen. Door een sterke niveaudifferentiatie toe te passen (5 verschillende niveau's per jaar) hoeft niemand zich te vervelen en komt iedereen aan zijn trekken. Uiteraard moeten er minimumeisen blijven. Het is bijvoorbeeld onwenselijk dat iemand geen Nederlands of wiskunde volgt (of LO
Oh, in dat plan zou het hoogste niveau van het vak, ofdat het er nu 5 of van mijn part zelfs meer zijn, dan ook echt erg hoog moeten liggen, zodanig dat bijvoorbeeld maar 2,5 % van de leerlingen het niveau aankan, er zijn immers nog zat lagere niveau's beschikbaar voor wie het niet aan kan.
[rr] Zo'n totaal andere koers is dit niet, het onderwijs heeft de laatste decennia wel gekker meegemaakt. Eigenlijk het enige dat hiervoor nodig is zijn teams docenten die die leerlingen zelfstandig aan het werk kunnen houden, met een strakke opvolging op het gebied van inleveren van opdrachten (is hij/zij bij?) en de daarin geleverde prestaties (heeft hij/zij het inderdaad begrepen?). De gebruikte methode moet helemaal op zelfstandig werken toegesneden zijn en barstensvol toetsmomentjes zitten. Een sluitend leerlingvolgsysteem moet bestaan (m.a.w. van iedere leerling moet met een druk op de knop of het openslaan van een checklist zichtbaar zijn hoe het ermee staat). De leeromgeving moet ervoor geschikt zijn. En docenten moeten helemaal herschoold worden, en vooral ook wíllen samenwerken, vooral in de intensieve periode van de opzet van zo'n systeem. Om het te laten slagen moeten al deze factoren eigenlijk perfect in orde zijn.Maar heb je ook plannen wat een beetje meer de richting van het moment is? Dus niet een totaal andere koers
Grotendeels ben ik het met je eens, maar wat bovenstaande betreft niet. Ik ben van mening dat wiskunde en L.O. geen verplichte vakken horen te zijn. Ik heb het nu over de bovenbouw. Het lijkt me verre van verkeerd dat iemand leert werken met de beginselen van de wiskunde, zoals een tamelijk eenvoudig vorm van statistiek; dat is dan ook wat je leert in de eerste drie leerjaren van het middelbaar onderwijs. Vanaf het vierde leerjaar begint wiskunde mijns insziens haar nut te verliezen, althans indien de vervolgopleiding niets met wiskunde te maken heeft. Net als tegenwoordig het geval is, zou de leerling tijdens het derde (leerlingen van het VMBO tijdens het tweede jaar, denk ik) vakken moeten kiezen, die hij vanaf het vierde jaar gaat volgen. De profielen moeten worden afgeschaft, maar dit kan alleen als er tijdens het derde jaar veel meer tijd besteed wordt aan vervolgopleidingen. De leerling moet aangeven welke vervolgopleiding potentie heeft om gekozen te kunnen worden. De leerling moet er bij stil staan dat wiskunde(en zelfs van een bepaald niveau) gevolgd moet worden, wanneer bijvoorbeeld natuurkunde een potentiële kandidaat is. Als de leerling absoluut geen wiskunde wil hebben, dan moet hij er bij stil staan dat natuurkunde geen optie meer is; het is dus kiezen of delen, doch ik ben er van overtuigd dat een leerling van veertien à vijftien die keuze al kan maken. Waarom deze extremere vorm van het voorstel van albert davinci? Vrijwel elke leerling heeft op 14/15-jarige leeftijd door of hij een alfa of een bèta is. Waarom zou je een alfa dan nog met wiskunde opzadelen, ook al is het van het laagste niveau. Het essentiële heeft de leerling al in de eerste drie jaren geleerd, want vanaf de bovenbouw wordt er enkel nog met de grafische rekenmachine gewerkt en daar heeft een alfa volstrekt niets aan; de zinloze tijd die hij aan deze wiskunde besteed, zou veel beter besteed kunnen worden aan vakken die aansluiten op de potentiële vervolgopleidingen. Het zou ook niet erg zijn dat een leerling in het derde jaar nog twijfelt. Hij kan immers zowel alfa- als beta-studies als potentiële vervolgopleidingen selecteren.Het is bijvoorbeeld onwenselijk dat iemand geen Nederlands of wiskunde volgt (of LO
De praktijk van alledag toont anders. Sterker, een groot deel van de afhakers komt er pas tijdens het eerste jaar van een gekozen universiteitsstudie achter dat dat wat ze zelfs op hun 18e kozen toch niet is wat ze dachten dat het was.ik ben er van overtuigd dat een leerling van veertien à vijftien die keuze al kan maken.
Tijdens de laatste schoolsportdag liet ik (als rokende 47-jarige op notabene Jerusalem-nikes) op een hindernisbaan in een gymzaal (korte bochtjes, toestellen, evenwicht etc) ruim ¾ van een VMBO-3 klas op sportschoenen achter me qua tijd. Dat had ik glansrijk moeten verliezen van 95 % van de klas. De motorische vaardigheden van de gemiddelde scholier zijn ridicuul, niet het vak L.O. [rr]L.O. is onnodig, omdat dat vak te ridicuul voor woorden is. Het zou van mij verplicht mogen zijn als het inderdaad werd gebruikt om de motoriek van leerlingen te ontwikkelen, maar in de werkelijkheid is het niet meer dan voetballen, badmintonnen en dergelijke.
