[economie] consuminder gedrag

[Teun2]

Weten mensen of consumindergedrag ooit wetenschappelijk is onderzocht?

Natuurlijk kan iedereen daar een eigen politieke mening over hebben, maar ik feit is wel dat de huidige economische wetenschap per definitie uitgaat van meer consumeren en meer produceren. De economische wetenschap wijst monopolies meestal af, maar heeft op zichzelf een monopolie dat ze alleen voor meer en meer gaat. Dit terwijl er geen significant verband tussen geluk (op macro niveau) en besteedbaar inkomen (op macro niveau) bestaat.

Zelf spreek ik liever van bewuster consumeren omdat minder niet altijd slechter hoeft te zijn.

[Rogier]

Dit terwijl er geen significant verband tussen geluk (op macro niveau) en besteedbaar inkomen (op macro niveau) bestaat.

Zelf spreek ik liever van bewuster consumeren omdat minder niet altijd slechter hoeft te zijn.

Helemaal mee eens.. Met consumeren op zich is niks mis, maar het lijkt teveel een hoofdzaak te worden, alsof het per definitie een (of zelfde de enige) bron van welvaart en geluk is.

Een goede economie moet een middel zijn, geen doel!

[Anonymous]

Een goede economie moet een middel zijn, geen doel!

Natuurlijk kunnen milieubewuste of sociale motieven een doel zijn van consumeren. Maar als het doel meer geluk is, dan hoeft een zeer ontwikkelde economie nog geen middel te zijn.

Een voorbeeld, keuzevrijheid:

Meer economische keuzevrijheid betekent niet dat het makkelijker te kiezen wordt. Continu schreeuwen diverse energieleveranciers dat hun product het beste is, maar ik wil me daar niet mee bezighouden. De economische ontwikkeling van de energiemarkt is dus voor mij als individu geen positief middel geweest om meer geluk te verkrijgen. En ik denk dat veel meer mensen hun tijd liever besteden aan het opbouwen van sociale relaties dan lastig gevallen worden door een energieleverancier.

En zo denk ik dat op veel meer punten meer geluk te bereiken is als zaken risico, kwaliteit en kwantiteit van consumeren/produceren tegenover welvaart worden afgezet.

Maar kan consuminderen dan ook in een neo-klassiek economisch kader worden gezien naast een institutioneel economisch kader?