verschil videocamera en digirecorder?

[IwannaKnow]

Hallo,
 
Ik heb een technische vraag die als volgt gaat: 
 
Wat is het verschil tussen een videocamera die beelden opneemt en een digirecorder*die bijvoorbeeld een tv-programma opneemt?
 
Ik zal mijn vraag nog wat verduidelijken. 
 
Ik heb gelezen dat een videocamera x-aantal beelden per seconde opneemt en dat dus die beelden achtereenvolgens worden afgespeeld als het ware en dat je dan ziet dat er beweging wordt gecreëerd. Bij een digrecorder kun je programma's opnemen en bekijken wanneer je wilt. Maar wat gebeurt er dan precies binnen de digibox( op technisch vlak). Hoe gaat zo'n opname in zijn werk? Is dat hetzelfde principe als wat een videocamera doet?
 
Kan iemand mij hier wat meer over vertellen? Sorry voor mijn ietwat klunzige vraag, maar ik ben niet echt thuis in de technische wereld.
 
Alvast heel erg bedankt.
 
Groeten 
 
Saartje 
 
*Met dit toestel kan je niet alleen de digitale kanalen ontvangen (zoals de Digibox), je kan er ook de televisieprogramma's mee opnemen in digitale kwaliteit. (http://www.elektrozine.be/ez/article/2126/Wat-is-de-Digicorder-van-Telenet-Digital-TV.html)
 
 
 

[Benm]

Het is een technisch verschil. Bij zo'n digitale video recorder slaat het apparaat de digitale stream op (normaliter op een harddisk) zonder deze te decoderen tot een zichtbaar beeld.

Een ouderwetse videorecorder (vhs, of met dvd-ram etc) demoduleerd het analoge videosignaal en slaat dat op.

Het zijn apparaten uit verschillende era's: videorecorders stammen uit de tijd dat televisiesignalen over de kabel feitelijk over dezelfde manier als via de ether verzonden werden. Een beperkt aantal zenders is in de regel nog op die manier beschikbaar over de tv kabel, al wordt dit steeds minder. De digitale recorders werken met een digitaal signaal, en slaan over het algemeen de content van 1 'kanaal' op uit een datastream die meerdere zenders tegelijk bevat (multiplex).

[Xenion]

Een camera "meet" inderdaad beelden. x aantal keer per seconde wordt er een foto genomen en die reeks van foto's vormt dan de video. Die video die wordt opgenomen wordt meteen ook gecodeerd om het aantal bits dat nodig is om deze op te slaan te minimaliseren. Deze codering of compressie moet echter meteen gebeuren omdat die camera ook nieuwe beelden binnenkrijgt en alle data zo snel mogelijk op de sd kaart moet komen.
 
In een digicorder wordt er zoals hierboven gezegd een signaal uit de kabel geïsoleerd (op de kabel zijn meerdere digitale signalen gemultiplexed en de digicorder selecteert het gewenste). Dit signaal is al digitaal en is al gecomprimeerd om bandbreedte op de kabel te minimaliseren. Wanneer het gaat om niet-live content kan de content provider echter meer tijd nemen om een betere compressie te doen zodat je meer kwaliteit in minder bits kan wegsteken. Het opnemen van een video is hier dan gewoon het kopiëren van de bitstream naar de harde schijf van de digicorder.
(In een digicorder zit ook nog wel iets van cryptografie om te voorkomen dat mensen zonder abonnement bijvoorbeeld geen betaalzenders kunnen decoderen.)
 
Als je films downloadt dan heb je misschien al gemerkt dat er vaak verschillende versies van dezelfde film circuleren. Je hebt soms een versie van 1.5GB en een van 700MB terwijl die eerste niet per se van betere kwaliteit is.

[dannypje]

En de reden dat je met een digicorder kan opnemen en kijken tegelijkertijd, is dat de kop van de harde schijf snel genoeg kan wisselen van plaats om informatie te schrijven op een bepaalde plaats (wat je opneemt) en informatie te lezen op een andere plaats op de schijf (wat je bekijkt).
Bij een analoge videorecorder is dat niet mogelijk aangezien er maar 1 lees/schrijfkop is die stilstaat terwijl de band de kop passeert (nu ja, de kop draait wel rond maar dat is om de hele breedte van de band te gebruiken, de kop staat trouwens schuin tenopzichte van de band om wat meer lengte te hebben voor het schrijven van de informatie). En aangezien de band op de spoelen van de videocassette gewikkeld wordt, is het fysiek natuurlijk niet mogelijk om de band op 2 verschillende plaatsen tegelijkertijd te gebruiken.

[Benm]

Ik denk niet dat daar het verschil in zit.

Een harddisk kan ook niet -tegelijk- beschreven worden op de ene plek en gelezen worden op een andere. Uiteraard is het schakelen tussen plaatsen op een disc sneller dan op een tape, maar dat is geen essentieel onderscheid. Als je bijvoorbeeld een dvd-ram gebruikt (vooral een opvolger van de videotape) dan kan je snel genoeg schakelen tussen lezen en schrijven om beide 'semi-realtime' te doen.

Overigens is het met magnetische tape ook prima mogelijk op een moderne computer: die heeft genoeg ram om een hele speelfilm te bufferen in ram (zeg 2 a 4 GB) en ondertussn een signaal naar de tape te streamen.

Historisch werd tape opslag ook gebruikt om op verschillende plekken op de tape 'tegelijk' te werken. Destijds was ram nogal beperkt en zorgde dat verplaatsen van de tape voor vertragingen, maar dat neemt niet weg dat het in vroege computers wel degelijk gedaan werd.

[IwannaKnow]

Hartelijk bedankt allemaal voor jullie antwoorden en bijdrage. Heel interessant en leerrijk. 
Ik wil nog even een punt aftoetsen. Dus een digirecorder 'meet' geen beelden zoals een videocamera dat wel doet e? Er worden dus eigenlijk geen afzonderlijke foto's genomen wanneer een digirecorder een bepaalde programma opneemt? Er is dus eerder sprake van streaming? Zeg ik het zo juist? Kunnen jullie hierop nog even antwoorden aub? Het is misschien een vraag dat technisch onlogisch overkomt, maar ja ik beschik niet over technische kennis. Een groentje op dit vlak. 
 
Hartelijk bedankt voor alle moeite! 
 
Groetjes 

[Benm]

Een digicorder 'meet' inderdaad geen beelden, althans niet als deze uit digitale bron komen (bijvoorbeeld opnemen van digitale kabeltelevisie op een harddisk).

Iets als een ouderwetse VHS recorder deed dat wel, die demoduleerde de signalen van de televisie zender tot een analoog signaal, en sloeg die per beeldje op op de videoband.

Een digitale videostream bevat geen 24/25/30 beeldjes per seconde die per stuk een soort digitale foto zijn. De exacte werking is complex, maar groweg komt het erop neer dan de data vooral veranderingen van het ene naar het volgende frame bevatten. Een volledig beeld wordt alleen doorgegeven als er van scene gewisseld wordt, of als een scene erg lang duurt (een paar seconden). In het laatste geval wordt dat gedaan zodat een ontvanger beeld kan produceren zonder te hoeven wachten op de eerstvolgende scene overgang.