Elastiekjes die kapot gaan

[jkien]

Ik heb een doosje dat ik bewaar met een elastiekje eromheen. Altijd scheurt het elastiekje kapot na een half jaar tot een jaar, en dan doe ik er weer een nieuw elastiekje om, dat op den duur ook weer kapot gaat, erg irritant. Terwijl ongebruikte elastiekjes eindeloos goed blijven. Waardoor gaan opgespannen elastiekjes precies kapot, is het een fysisch of chemisch proces? Met brede postelastiekjes gebeurt hetzelfde, in opgespannen toestand gaan ze kapot. Zijn mijn elastiekjes (echt Hema!) van inferieure kwaliteit, of is het iets onvermijdelijks dat met het duurste elastiek van de Bijenkorf ook zou gebeuren?

[Benm]

Ik vermoed dat wanneer continu uitgerekt de polymeerketens langzaam maar zeker los van elkaar raken, en na verloop van tijd het elestiekje ook niet meer terug veert tot de oorspronkelijke diameter als je het van het doosje af haalt. Het zou kunnen dan inwerking van licht en/of lucht er ook wel een rol bij speelt. 
 
Maar dit soort elestiekjes zijn natuurlijk ook gemaakt als 'wegwerp', wellicht zou het langer werken als je bijvoorbeeld een snaar (voor aandrijving van een platenspeler oid) gebruikt?

[ArcherBarry]

UV straling is behoorlijk effectief om elastieken broos te maken. Een elastiekje een paar maanden in zonlicht zal het onbruikbaar maken.

[Michel Uphoff]

Terwijl ongebruikte elastiekjes eindeloos goed blijven.

 
Dat hangt van het materiaal af. Ik had in een lade jarenlang ongebruikte elastiekjes liggen die hierna al bij het beetpakken uit elkaar vielen. Andere (gekleurde) elastiekjes werden na jaren een korstige kleverige dikke pasta, net als de rubberen (?) pootjes onder een van mijn instrumenten.

[Benm]

Soms vergaat het materiaal inderdaad, maar hoe snel verschilt nogal sterk. 
 
Dingen als postelastiekjes en dergelijke zijn niet bedoeld om lang mee te gaan, en men zal er geen moeite/kosten voor gemaakt hebben iets te doen aan de vergankelijheid daarvan.
 
Bij dingen als rubberen pootjes gaan ze vaak langer mee dan men inschat dat iemand een apparaat gebruikt, maar bij een versterker uit de jaren 80 oid kunnen ze goed en wel 'vergaan' zijn. 
 
Het is denk ik een kostenkwestie: als je bijv 'rubberen pootjes' wilt maken onder een apparaat kun je een of ander polymeer met flink wat plastizer etc gebruiken. Dat wordt na verloop van jaren meestal broos en valt uit elkaar. 
 
De andere route is om te beginnen met synthetisch rubber en daar het nodige aan toe te voegen om de wenselijke eigenschappen te verkrijgen, wat resulteert in een soort smeerbende na een paar decennia. 
 
Uiteraard kun je het ook gewoon 'goed doen' en het bestendig maken tegen invloeden, zoals men bijvoorbeeld met autobanden doet (een goede moderne band kan prima tegen 10 jaar weer en wind, mits je het loopvlak niet verslijt kun je er gewoon op blijven rijden).