Als je het hebt over de dracht van (bijvoorbeeld) de EM-wisselwerking, dan werkt het ruwweg als volgt: door quantumfluctuaties worden e
-/e
+ paren gegenereerd, welke tijdens hun leven gepolarizeerd worden door het EM veld van een bestaande lading. Als je dus ergens een e
- hebt, dan heb je daaromheen "schillen" met iets meer virtuele e
+ dan e
- vanwege dit polarizatie effect. Als je nu netjes QED of Maxwell wil doen, dan moet je eigenlijk sommeren over alle virtuele bijdragen, maar dat is erg veel werk. De truc is dus een gereduceerde dracht van de EM interactie in te voeren, welke deze zogenoemde "vacuumpolarizatie" verdisconteerd.
Snappie?
Never underestimate the predictability of stupidity...