De twee vragen die je stelt lijken me bijzonder makkelijk te beantwoorden en niet bepaald een dilemma. Aangezien het machines zijn zullen ze als minderwaardig worden beschouwd
Maar als machines volledig hetzelfde gedrag, scala aan emoties, beleving, enzovoort vertonen als de mens, rijst dan niet de vraag of de mens in feite niet ook gewoon een machine zou kunnen zijn? (maar dan uit biologische/organische onderdelen opgebouwd i.p.v. chips en printplaten)
ook kunnen we ervan uitgaan dat de makers, verkopers en eigenaren verantwoording verschuldigd zullen zijn voor de nadelen die ze brengen.
Gedurende de hele bestaansperiode van de robot, of slechts totdat de robot een bepaalde mate van volwassenheid/zelfstandigheid heeft bereikt?
En waarom werkt dat anders bij menselijke nakomelingen? Ouders zijn slechts beperkt verantwoordelijk voor hun kinderen totdat die volwassen zijn. Waarom zou dat voor een autonome robot niet ook kunnen gelden?
Let wel, we hebben het hier over een complexe entiteit die leert, communiceert, en intelligentie, emoties, creativiteit en interactie vertoont op menselijk niveau. Niet over een keukenmixer.
Het verwondert me een beetje. Deze discussie door deze intelligente mensen
Wie weet zitten er wel een paar robots tussen
Maar waarom verwondert het je precies? Vind je het zo vreemd, eng of onvoorstelbaar dat we ooit dingen kunnen maken die onszelf evenaren?
Waarom zou iemand autonome machines willen maken die aan niemand verantwoording verschuldigd zijn?
Om dezelfde reden als waarom mensen andere autonome mensen willen maken die aan niemand verantwoording verschuldigd zijn.
Ik ben voor een hoge mate van vrijheid, maar dit gaat me toch te ver om toe te staan.
Het is niet zozeer een kwestie van toestaan, maar van ervoor kiezen. Vooropgesteld dat we het technisch gezien ooit kunnen, dan kunnen we t.z.t. bepalen of we zulke robots ook werkelijk willen maken ja of nee. Maar daar gaan we in deze discussie even vanuit, zie de eerste 3 woorden van jdr bovenaan.
In theory, there's no difference between theory and practice. In practice, there is.