Ik heb vooral moeite (als vierde-generatie West-Vlaming
) met het belachelijke h-ch-g, waar ik in mijn West-Vlaams dialect GEEN verschil tussen hoor. Tussen de h en g nu nog net, maar wat doet die ch daar? Naar ik dacht was er in Nederland nog een regio met dat probleem (al hoorden zij alles als een -g en niet als een -h).
Ook met de politie, vakantie, bureaucratie, etc. vind ik vreemd, al snap net zoals met de -ch dat er een reden voor is. Je moet weten dat geen enkele vlaming een t in die woorden uitspreekt.
Maar mijn nummer 1 allergrootste ergernis? WAT HEBBEN DIE EMIRITUS PROFESSOREN TEGEN HET VLAAMS???? Waarom zijn woorden zoals het Surinaamse voor banaan wel officieel (bakoe dacht ik?), maar rasvlaamse woorden zoals daar zijnde: 'goesting', 'constatatie' (let op: spreek eerder uit als constataSie
) , 'snotvalling', 'sleunse', 'pimpampoentje', 'seule', enz... niet? Het zijn woorden waarvan ik denk dat ALLE Vlamingen ze verstaan. En dan vergeet ik graag nog eens dat woorden als charcuterie als 'niet geadviseerd' beschouwd worden.
Dat zijn dus mijn ergernissen