De natuur houdt er zijn eigen logica op na. Deze logica is in het begin van de vorige eeuw ontdekt door Birkhoff en von Neumann en later nog verder uitgewerkt door Jauch en Piron. Jauch en Piron schreven hun bijdragen in de tijd dat ik nog studeerde. Dat was in de zestiger jaren. Het bleek al snel dat de verzameling van de gesloten deelruimten van een oneindig dimensionale separabele Hilbertruimte dezelfde (tralie) structuur heeft als de verzameling van de uitspraken in deze (traditionele) kwantumlogica. Hiermee wordt echter alleen een statisch skelet neergezet, waarin de dynamische processen plaats kunnen vinden. De traditionele kwantum logica zegt niets over hoe dat moet of mag. Er worden op dit moment wel pogingen ondernomen om de traditionele kwantumlogica uit te breiden naar een meer dynamische vorm. Onder de naam Logic of Quantum Actions is een onderzoek gaande naar welke operationele elementen toegevoegd moeten worden om dit doel te bereiken.
Het is ook mogelijk om zelf maar eens een dergelijk onderzoek te doen. Dat kan bijvoorbeeld door een uitspraak, welke dynamische onderdelen bevat, in een Hilbert ruimte te laten vertegenwoordigen door een deelruimte die weer uit andere deelruimten mag bestaan. Ik heb zelf gekozen voor de uitspraak "Alle dingen in het universum beïnvloeden elkaars positie". Dit onderzoek leidt tot allerlei interessante bevindingen. Ik neem daarbij wel zo veel mogelijk vrijheden die de wiskunde mij biedt. Zo definieer ik het dot product van Hilbert vectoren met behulp van quaternionen en laat hypercomplexe getallen met nog hogere dimensie toe als eigenwaarden van operatoren. Bovendien werk ik met een parcours van infinitesimale operatoren. Op deze wijze kan ik met gekromde ruimten werken terwijl ik toch mijn kennis van de lineaire operatoren kan toepassen. Het gebruik van kwaternionen brengt meteen de kwaternionenwals (c=ab/a) in het blikveld. Deze blijkt een onverwacht grote rol te spelen en ligt aan de oorsprong van de speciale relativiteit. Massatraagheid is een gevolg van de coöperatieve samenwerking van alle dingen die in het universum voorkomen en speelt dus eveneens een beduidende rol in het verhaal. Dennis Sciama heeft een suggestieve theorie over massatraagheid (inertia) opgesteld.
Met deze aanwijzingen kun je een heel eind komen. Het heeft mij enkele maanden gekost om er een consistent verhaal van te brouwen. Het is wel een interessant tijdverdrijf. Het verhaal staat in het engels op mijn website. Omdat bijna niemand al die ingewikkelde formules begrijpt, heb ik het onderwerp ook nog eens in sprookjesvorm verpakt. In die vorm heet het verhaal Hoe de wereld werkt (EenKwantumVertelling).