De James Webb telescoop bevestigt Hubble metingen uitdijing heelal en is niet in lijn met meting ESA's Planck-satelliet

[Xilvo]

Hoe kom je aan die 13.7 miljard jaar?

Blijkbaar is het einde der tijden nabij. Het blokuniversum beslaat immers het hele verleden en de hele toekomst.
Als het in de tijdsdimensie niet groter is dan 13,7 miljard jaar, dan voorspelt dat weinig goeds

[tempelier]

Blijkbaar is het einde der tijden nabij. Het blokuniversum beslaat immers het hele verleden en de hele toekomst.
Als het in de tijdsdimensie niet groter is dan 13,7 miljard jaar, dan voorspelt dat weinig goeds

Dat klopt helemaal.

Benieuw wat Maarten hiervan vindt.

[HansH]

Maar leg jij mij eens uit waarom simultaniteit van gebeurtenissen in het blok universum, zonder sequentiele volgorde van gebeurtenissen, waar volgens de art alle gebeurtenissen uit verleden, heden en mogelijks toekomst tegelijk gebeuren, een tijdsduur voor dat blokuniversum van 13.7 miljard jaar kan opleveren voor wetenschappers?

wat bedoel je hiermee? dat de oerknal 13.7 miljard jaar geleden was of dat het 13.7 miljard jaar zou moeten duren tussen oerknal en einde (big crunch) het 2e lijkt me onwaarschijnlijk omdat men nu denk dat er helemaal geen big crunch komt maar alles steeds groter wordt.ik denk dat deze ellelange discussie mede veroorzaakt wordt omdat velen niet op dezelfde golflengte communiceren in dit topic. daarmee veroorzaakt elk onduidelijk bericht weer 2 nieuwe

[Maarten1234]

De huidige modellen van het uitdijende universum, zoals de Friedmann-Lemaître-Robertson-Walker (FLRW) metriek, zijn, zoals ik het begrijp, oplossingen van de Einstein-veldvergelijkingen die het hele universum als geheel beschrijven. Deze modellen gaan uit van een onbewezen aanname: het kosmologisch principe, dat stelt dat het universum op grote schaal homogeen en isotroop is. Dat is een onbewezen aanname waar men zomaar vanuit gaat. Men kan niet de hele kosmos overzien en deze homogeniteit op alle schaal bevestigd zien. Binnen dit onbewezen kader zijn de waarnemingen van de uitdijing van de ruimte inderdaad consistent voor alle waarnemers, ondanks de relativiteit van individuele tijd- en ruimtemetingen.

[Xilvo]

De huidige modellen van het uitdijende universum, zoals de Friedmann-Lemaître-Robertson-Walker (FLRW) metriek, zijn, zoals ik het begrijp, oplossingen van de Einstein-veldvergelijkingen die het hele universum als geheel beschrijven. Deze modellen gaan uit van een onbewezen aanname: het kosmologisch principe, dat stelt dat het universum op grote schaal homogeen en isotroop is. Dat is een onbewezen aanname waar men zomaar vanuit gaat.

Nee, dat is een aanname die in overeenstemming is met alle waarnemingen. Daarmee is de aanname inderdaad niet bewezen maar dat we er "zomaar" van uit gaan is niet waar.

Binnen dit onbewezen kader zijn de waarnemingen van de uitdijing van de ruimte inderdaad consistent voor alle waarnemers, ondanks de relativiteit van individuele tijd- en ruimtemetingen.

Buiten dat kader ook. We zien de uitdijing. Natuurlijk kun je proberen die op andere manieren trachten te verklaren maar dan houd je nog steeds al de aanwijzingen voor een big bang over. Wel een big bang maar geen uitdijing, dat wordt wel heel lastig te verklaren.

[Maarten1234]

Terwijl nieuwe observaties het kosmologisch principe onderuit halen:
https://www.theguardian.com/science/202 ... e.ghost.io

[Xilvo]

Terwijl nieuwe observaties de onbewezen claim van het kosmologisch principe onderuit halen:

Niet onderuithalen, "uitdagen" is de juiste vertaling van "challenge".

[Maarten1234]

de Grote Ring een van een groeiende lijst van onverwacht grote structuren. Andere omvatten de Giant Arc, die net naast de Grote Ring verschijnt en ook door Lopez in 2021 werd ontdekt.

Dus heel wat 'challenge'...

[Xilvo]

Je begon met het stellen dat het heelal niet expandeert.

Je hebt niet kunnen uitleggen waarom we expansie zouden waarnemen terwijl die er niet zou zijn.
Nu kom je niet verder dan waarnemingen die misschien (maar bij lange na nog niet zeker) strijdig zijn met het kosmologisch principe.

Maar zelfs als het kosmologisch principe onjuist blijkt, dan blijven nog steeds de waarnemingen die op expansie wijzen, plus de vele aanwijzingen voor een big bang die niet kan zonder expansie, recht overeind staan.

[Maarten1234]

Kijk, mijn logica borduurt voort op het principe van de relativiteit van ruimte, waar er geen sprake meer is van universum met een absolute ruimte (en tijd) vanaf Einstein.

Simpel logische deductie vanuit ware premissen:

ware premisse: ruimte en tijd zijn niet meer absoluut zoals in de tijd van Newton. Ze zijn relatief, sinds Einstein.
Valide logische conclusie: er is geen voorkeursreferentieframe voor rumte.
ondersteunende (gedachten)experimenten: er zijn waarnemers denkbaar die een andere ruimte meten. (een foton, een hypthetische waarnemer dicht bij de lichtsnelheid die Proxima Centauri nadert).

Valide conclusie: elke observatie van ruimte is relatief. DUS OOK observatie van expanderende ruimte, als interpretatie van de observatie van het dopplereffect van uitgezonden licht van verre sterrenstelsels, door 'uitdijing van ruimte' van ons wegbewegen.

Ware premissen, logische redenering, valide conclusie.

En er is niet enkel geen voorkeursreferentieframe voor ruimte waarbij elke observatie van ruimte relatief is, ook de observatie van uitdijende ruimte.

Er is ok geen voorkeursreferentieframe voor tijd.
Dus (verstreken) tijd vanaf de zogenaamde Big Bang is ook relatief. Verschillende waarnemers met eigen klokken zullen een andere tijdsduur opmeten sinds de Big Bang. Dus de zogenaamde leeftijd van het heelal is afhankelijk van welke klok? Welke voorkeur geef je aan welk referentiekader voor (verstreken) tijd sinds de zogenaamde Big Bang?

[tempelier]

Kijk, mijn logica borduurt voort op het principe van de relativiteit van ruimte, waar er geen sprake meer is van universum met een absolute ruimte (en tijd) vanaf Einstein.

Simpel logische deductie vanuit ware premissen:

ware premisse: ruimte en tijd zijn niet meer absoluut zoals in de tijd van Newton. Ze zijn relatief, sinds Einstein.
Valide logische conclusie: er is geen voorkeursreferentieframe voor rumte.
ondersteunende (gedachten)experimenten: er zijn waarnemers denkbaar die een andere ruimte meten. (een foton, een hypthetische waarnemer dicht bij de lichtsnelheid die Proxima Centauri nadert).

Valide conclusie: elke observatie van ruimte is relatief. DUS OOK observatie van expanderende ruimte, als interpretatie van de observatie van het dopplereffect van uitgezonden licht van verre sterrenstelsels, door 'uitdijing van ruimte' van ons wegbewegen.

Ware premissen, logische redenering, valide conclusie.

En er is niet enkel geen voorkeursreferentieframe voor ruimte waarbij elke observatie van ruimte relatief is, ook de observatie van uitdijende ruimte.

Er is ok geen voorkeursreferentieframe voor tijd.
Dus (verstreken) tijd vanaf de zogenaamde Big Bang is ook relatief. Verschillende waarnemers met eigen klokken zullen een andere tijdsduur opmeten sinds de Big Bang. Dus de zogenaamde leeftijd van het heelal is afhankelijk van welke klok? Welke voorkeur geef je aan welk referentiekader voor (verstreken) tijd sinds de zogenaamde Big Bang?

Ik heb nog een open vraag van die afmeting.
Of duik je daar voor weg?

[Xilvo]

Simpel logische deductie vanuit ware premissen:

ware premisse: ruimte en tijd zijn niet meer absoluut zoals in de tijd van Newton. Ze zijn relatief, sinds Einstein.
Valide logische conclusie: er is geen voorkeursreferentieframe voor rumte.
ondersteunende (gedachten)experimenten: er zijn waarnemers denkbaar die een andere ruimte meten. (een foton, een hypthetische waarnemer dicht bij de lichtsnelheid die Proxima Centauri nadert).

Valide conclusie: elke observatie van ruimte is relatief. DUS OOK observatie van expanderende ruimte, als interpretatie van de observatie van het dopplereffect van uitgezonden licht van verre sterrenstelsels, door 'uitdijing van ruimte' van ons wegbewegen.

Nee, het is zelfs geen conclusie want de redenatie ontbreekt. "DUS OOK" is geen valide redenatie.

Je legt (alweer) niet uit hoe de observatie van het dopplereffect van uitgezonden licht van verre sterrenstelsels anders verklaard kan worden dan door expansie. Uit het feit dat waarnemingen "relatief" zijn (wat al een vage kreet is, want dat zijn ze ook al in een Newtons universum) volgt allerminst zomaar dat we verre objecten van ons af zien bewegen. Sterker, het volgt er helemaal niet uit.

En de vraag hoe je de andere waarnemingen die op een big bang wijzen verklaart negeer je helemaal.

[Maarten1234]

Jullie willen alles op een dienblaadje volledig 'af' gepresenteerd zien.
Terwijl dit een begin van een hypothese is onder constructie.
Ik weet niet alle antwoorden, maar ik weet dat sinds Einstein, elke observatie van ruimte relatief is.

[Xilvo]

Jullie willen alles op een dienblaadje volledig 'af' gepresenteerd zien.

Nee. We willen een redenatie zien.

"observaties van ruimte en tijd zijn waarnemersafhankelijk DUS zien we het heelal expanderen terwijl dat niet het geval is" voldoet niet aan de eisen die je aan een goede redenatie mag stellen.

[tempelier]

Jullie willen alles op een dienblaadje volledig 'af' gepresenteerd zien.
Terwijl dit een begin van een hypothese is onder constructie.
Ik weet niet alle antwoorden, maar ik weet dat sinds Einstein, elke observatie van ruimte relatief is.

Dat is geen rede om mijn vraag niet te beantwoorden.