Ik heb dit stukje tekst zo eens doorgelezen:
http://www.ethesis.net/quantummechanica/quantummechanica.htm
misschien dat het helpt in de voortgang van de discussie.
Ik heb persoonlijk een ideetje:
een systeem evolueert niet van A naar A' maar is zowel A' op A en A of A' ge-evolueerd.
(het gehele verleden en de gehele toekomst evolueren tegelijkertijd)
Let op: het evolueren in beide richtingen is nog steeds aan de gang...
dat geeft alleen maar verfijning, is zoals een steenhouwer te keer gaat bij een beeld.
In het begin een houweel, dan een beitel, dan schuurpapier en dan polijstmiddel.
Het heden van A bekomt men door A met A en A'met A' te schrappen.
Bij een 0% afwijking in de gehele ruimte en bij geen verdere evoluatie bekomt men dan niets als resultante.
Als men een meting zal introduceren dan is de 0% afwijking niet meer van toepassing.
Dat veroorzaakt afwijking in de A tegen A en A' tegen A' wegschrapping.
In mijn visie wordt er dan tegelijkertijd een meting verricht richting verleden en richting toekomst van de A en A' evolutie.
Doordat de zaak blijft evolueren kan men ook stellen dat het systeem zichzelf bemeet doordat
A tegen A wegschrapping en A' tegen A'wegschrapping altijd met steeds kleinere verschillen zit die dan ook nieuwe subsystemen vormt.
Het systeem kan niet weten wat verleden en toekomst is waardoor er ook A op A' zaken ontstaan.
ook het omgekeerde: A' op A zaken.
Een computertaal is voor mensen, niet voor de computer.