raket

[danny binda]

is het mogelijk om een raket te bouwen in de ruimte op afstand van de aarde(in verband met radioactieve stralen)  met een bijv 20 traps kernexplosie raket aandrijving
 
die de raket dan versnellen,ik heb gehoord dat bij een kernexplosie,de neutronen met een snelheid van 100 000 km per sec versnellen,ik weet niet wat voor snelheden we kunnen bereiken min de massa van het schip.

[Michel Uphoff]

Met weinig echt zware kernexplosies zal dat niet gaan lukken. De enorme energie daarvan komt in een heel korte tijd vrij, en dat houdt in dat de raket vernield zal worden.

 

Wel is er geëxperimenteerd met een reactor die een stuwstof op zeer hoge temperatuur brengt, maar dat soort experimenten worden al een lange tijd niet meer ondernomen. Ook heeft men gedacht aan heel veel zeer kleine kernexplosies. Zie ondermeer hier , hier en hier

 

Een van de redenen dat men niet verder gegaan is, is dat bij een mislukte lancering of explosie van de raket er veel gevaarlijk radioactief materiaal vrij zou kunnen komen.

[danny binda]

de reden dat ik al deze vragen heb is omdat ik me heb gestort in ruimte vervoer,in verband met sterren die zo ver weg zijn.
 
ik denk dat dit niet zo een moeilijk probleem is !
 
 
Juist daarom zij ik ook dat zo een raket op afstand van de aarde gemaakt moet worden,en gelanceerd
 
 
 
ok dank Michel uphoff

[danny binda]

Met weinig echt zware kernexplosies zal dat niet gaan lukken. De enorme energie daarvan komt in een heel korte tijd vrij, en dat houdt in dat de raket vernield zal worden.

 

Wel is er geëxperimenteerd met een reactor die een stuwstof op zeer hoge temperatuur brengt, maar dat soort experimenten worden al een lange tijd niet meer ondernomen. Ook heeft men gedacht aan heel veel zeer kleine kernexplosies. Zie ondermeer hier , hier en hier

 

Een van de redenen dat men niet verder gegaan is, is dat bij een mislukte lancering of explosie van de raket er veel gevaarlijk radioactief materiaal vrij zou kunnen komen.

juist daarom zij ik ook het moet op afstand van de aarde gelanceerd worden ,maar ok als ze ook daar mee bezig waren dan houdt het op
 
 
Ik zal blijven vissen tot ik een gaatje vindt in de huidige wetenschap

[Bartjes]

Ik zal blijven vissen tot ik een gaatje vindt in de huidige wetenschap

 
De kans dat je een gaatje vindt in de bestaande wetenschap is verwaarloosbaar klein, beter zou je je kunnen storten op een van de talloze nog openstaande wetenschappelijke problemen. Ook dat gaat waarschijnlijk niet lukken, maar al proberende kan je daarvan wel heel veel opsteken. Sommige van die problemen zijn betrekkelijk eenvoudig te begrijpen. Zie hier:
 
http://sciencetalk.nl/forum/index.php/topic/193051-vermoeden-van-collatz/

[danny binda]

Ok thanks Bartjes

[SirMario]

Er was gedurende 1946 tot 1958 een serieus project wat ging over een ruimteschip aangedreven door atoomexplosies genaamd Project Orion. Het idee wat je hebt is dus totaal niet gek! Het was destijds een geclassificeerd project, waar een stel zeer bekende wetenschappers als Ted Taylor en Freeman Dyson aan gewerkt hebben. 
 
Het ontwerp waarmee ze opkwamen was een enorme een-cilinder met een externe explosie kamer. Met dus slechts één enkele zuiger die op en neer gaat. Het ontworpen schip ziet eruit als een ei en is wel 20 verdiepingen hoog! De zuiger welke gepantserd was met een 1000 ton wegende voortstuwingsplaat zou zijn vast gemaakt aan schokabsorberende poten. <--- http://goo.gl/VQt3Ys
 
Voortstuwing en Orion's voordeel:
Het voordeel wat Orion had ten opzichte van een normale raket is dat deze niet gelimiteerd werd door het energie niveau van de brandstof, het rendement bij het vervormen van de brandstof in kinetische energie en de temperatuur waarbij de verbrandingskamer en raketstraalpijpen beginnen te smelten. De maximale versnelling van een chemische raket zou maximaal slechts zo rond de 3 km/sec zijn. Iets wat ook nog door een boel andere factoren gelimiteerd word zoals het herschikken van elektronen etc. (geen zin om ze allemaal te typen maar je snapt het wel)
 
De enige manier om een normale chemische raket sneller te laten accelereren is door een deel van de raket achter te laten en in de volgende stage door te laten gaan. Om hiermee LOW Earth orbit te halen waarvoor je c.a. 7 km/s nodig hebt, heb je op zen minst 2 stages nodig. En voor de ontsnappingssnelheid van 11 km/s tenminste 3.
 
Voor een gegeven massa voegt elke stage een factor van ongeveer 4 toe aan de originele massa. Dit betekent dat je enkel al voor een massa van 1 ton maar liefst 16 ton brandstof nodig hebt in het geval van 2 stages. Ga je een tripje naar de maan met 5 stages dan zou je haast 1000 ton brandstof nodig hebben. Reizen naar een terug van Jupiter en Saturnus zijn daardoor nu nog steeds niet van toepassing.
 
Voordeel van Orion t.o.v. normale raketmotoren:
Het mooie aan Orion was dat het aan al de problemen van een normale chemische raket ontsnapte, vooral omdat nucleaire fusie miljoenen keren de energie van brandende chemicaliën overtreft. En ook omdat bij Orion de brandstof in discrete pulsen en afstand bij het schip vandaan gebruikt word, vermeid het hoge temperaturen in het schip zelf. Ook bestond Orion slechts uit een stage.
 
De Momentum Limited Orion zou door het ontbreken van een boel van deze problemen snelheden tot 10.000 km/s kunnen bereiken ( 3,3% van de lichtsnelheid)!. In gevallen dat er geen brandstof bespaard hoeft te worden voor de terugweg, zou het schip zelfs op 10% van de lichtsnelheid kunnen komen. 
 
<b>Gestopt want:</b>
Het project kwam aan zijn einde mede door de ban op het testen van atoomwapens binnen de atmosfeer. Ook omdat het project enorm gevaarlijk was als het uit de hand zou lopen. Zoals Generaal Thomas Power, commadant in chief van de strategische Air Command ooit zei: ''Whoever controls Orion will control the world''. <-- Logisch voor een schip wat enkele duizenden atoombommen met zich meedraagt toch?
 
Er is hier nog zoveel meer over te schrijven maar als je geïnteresseerd bent in voortstuwing door atoombommen raad ik je aan om net als ik het boek van George Dyson (Freeman Dyson's zoon) te lezen. Daarin staat veel meer informatie dan op wikipedia alleen
 
Het boek heet: ''Project Orion: The True Story of the Atomic Spaceship'' - door: George Dyson
 
Bronnen:
Het boek: Project Orion: The True Story of the Atomic Spaceship

[SirMario]

Na een vergoeding van 1 miljoen dollar van APRA, zijn ze ook sirieus een complex gaan bouwen speciaal voor dit project.
Zie:
 
https://goo.gl/v9PlKf
 
Het ronde gebouw in het midden van de foto waar de 3/4 cirkel omheen zit, werd altijd als indicatie gebruikt voor als mensen vroegen hoe ze zich de enorme grootte van een Orion schip voor moesten stellen. Dit gebouw was tevens de bibliotheek van het complex.