Moderators: jkien, Michel Uphoff
Een stofschijf die om het zwart gat draait?...wat blijft er over...
Dan worden we moeilijk hard uit elkaar getrokken op moleculair niveau.
Dit vindt ik opmerkelijk Ponyhaar, want in een andere topic lees ik dit...Dat gaat niet op wanneer we recht in het zwarte gat vallen, in vrije val heb je namelijk geen enkele hinder van gravitatie.
In vrije val bij een zwart gat is de gravitatiekracht bij je voeten toch ook groter dan bij je hoofd?En je wordt ook nog eens een stukje uitgerekt omdat de maan dichter bij je hoofd staat dan bij je voeten, en dus harder aan je hoofd trekt (als de maan op zijn hoogste punt staat of course).
Terwijl hij valt, zal hij waarnemen dat het licht van zijn voeten en daarna van zijn knieëen steeds verder in het spectrum verschuift richting rood, totdat het uiteindelijk onzichtbaar wordt (waardoor het lijkt alsof zijn ledematen verdwenen zijn). Als hij de singulariteit nadert, zal de gradiënt van het zwaartekrachtsveld zo groot worden dat hij uit elkaar gerekt en uiteindelijk uit elkaar getrokken wordt.
Terwijl hij valt, zal hij waarnemen dat het licht van zijn voeten en daarna van zijn knieëen steeds verder in het spectrum verschuift richting rood, totdat het uiteindelijk onzichtbaar wordt (waardoor het lijkt alsof zijn ledematen verdwenen zijn). Als hij de singulariteit nadert, zal de gradiënt van het zwaartekrachtsveld zo groot worden dat hij uit elkaar gerekt en uiteindelijk uit elkaar getrokken wordt.
Oneens, de schrijver van het verhaal vergeet voor het gemak even dat de astronaut met het licht meebeweegt en dus helemaal geen roodverschuiving zal zien, evenmin uit elkaar getrokken zal worden.
Hoezo? De zwaartekracht werkt nog steeds in een vrije val. Het is (zonder luchtwrijving) de enige kracht die werkt!En in een vrije val heb je geen last van zwaartekracht.
Tijd kan alleen voor een waarnemer in een ander referentiesysteem trager verlopen. Het hoofd van de astronaut en zijn voeten zitten in hetzelfde referentiesyteem. (Welke versnelt, extra ingewikkeld).Weliswaar "trekt" het gat ogenschijnlijk harder aan zijn voeten door de kortere afstand tot het gat, waardoor hij wordt uitgerekt, maar dat wordt gecompenseerd omdat de tijd dicht bij het ZG trager verloopt.