Jij stelt dus een ziel gelijk aan een persoonlijkheid?Sofia schreef:Dit vraag ik mij al een tijdje af: wanneer wordt de 'ziel' aan een boorling toegevoegd...???
Op het moment van geboorte? Op het moment van conceptie? Of misschien al op het moment van verlangen van de ouders...?
Ik denk hier in eerste plaats aan mensen en aan menselijke zielen. Ik kan me namelijk enorm verbazen over het feit, dat zo'n klein pasgeboren mensje al zo'n uitgesproken persoonlijkheid kan hebben...
Klintersaas schreef:Dat brengt meteen twee vragen vooraf met zich mee:
- Bestaat er überhaupt zoiets als een ziel?
- Indien ja, hoe is die ziel dan te definiëren?
?????De ziel is gewoon! Verandert nooit en blijft gewoon bestaan...
Hoi Evil Lathander, volgens mij, ben ik deze 'test' van jou ook al ergens anders op deze site tegengekomen...Evil Lathander schreef:Jij stelt dus een ziel gelijk aan een persoonlijkheid?
Ziel = Persoonlijkheid
Dat opzich vind ik een merkwaardige opmerking. Ik zie niet hoe dit onderbouwt kan worden.
Ten tweede, vergeet nooit dat het niet is omdat jij bepaalde definities hebt waaraan een "ziel" of "persoonlijkheid" moet voldoen, dat die 1) correct zijn, 2) dat iedereen diezelfde definitie deelt.
Er zijn enorm veel mensen en dus enorm veel andere meningen en ervaring omtrent persoonlijkheden.
Persoonlijk vind ik dat een persoonlijkheid iets is dat je begint te vormen vanaf het moment dat je zelfbesef hebt. Beseft dat je bestaat dus.
Hoe dat te testen valt is heel simpel. Neem een kind en plak een klein, gekleurd stickertje op diens hoofd en zet het kind voor de spiegel. Het kind met zelfbesef zal proberen de sticker ervan te halen.
Johan2 schreef:?????
Bedoel je na de dood o.i.d.???
Over de vraag of er een "ziel" bestaat (wat dat dan ook mag wezen), is hier vast nog wel een topic te vinden, maar jouw vraag veronderstelt dat daar een natuurwetenschappelijk antwoord (zijnde "ja") op bestaat. Dat antwoord is er echter niet, of hooguit dat het bestaan niet bewezen is, dus valt jouw vraag niet te beantwoorden, niet binnen de natuurwetenschap in ieder geval.
Probeer het eens bij Ronald Jan Heijn; die kan het je vast op de seconde nauwkeurig vertellen!
Ja, ik vind het inderdaad heel mooi geformuleerd van jouw vader! Maar jij blijkbaar toch niet zó...prospector schreef:Ik ben geboren in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Mijn vader had indertijd een Volkswagen camionette met een kapotte V-riem. Dat is een riem die wordt aangedreven door de motor en tegelijk een aantal andere onderdelen laat meedraaien, zoals de waterpomp, de alternator (toen heette dat nog anders geloof ik maar ik kom niet op de naam)enz...
'Kijk,' zei mijn vader: 'dat is nu de ziel van onze auto, en die is nu kapot: er moet een nieuw zieltje in'.
Sindsdien zie ik een zieltje als een cirkelvormige riem, die ergens in onze hersenen of rond ons hart zit. Bij onze dood stijgt dat zieltje ten hemel en leeft het eeuwigdurend voort. Tenzij het naar de hel gaat en daar verbrandt natuurlijk.
Vandaag geloof ik niet meer zo in dat zieltje of in de hel en de hemel. Maar 't was toch mooi verteld van mijn vader, niet?
Nu ik er zo zit over te peinzen: ik geloof dat dat zieltje oorspronkelijk helemaal wit was. Maar dat het bij elke zonde een zwart vlekje kreeg...
Dat zieltje uit onze Volkswagen was helemaal zwart
hart en hoofd zijn gewoon onderdelen van het lijf. kunt ge evengoed kruisbanden aan uw lijstje toevoegenDe mens bestaat, naar mijn idee, uit vier elementen: ziel, hart, hoofd en lijf...
de ratio en het denkvermogen zijn afhankelijk vd hersenen. hersenen gaan kapot in de loop der jaren want ze zijn fysiek (cfr rug, gebit, ...) .De ratio, het denkvermogen van de mens, kan zich onder invloed van tijd en ervaring heel goed veranderen en aanpassen...
definities zijn persoonsgebonden.De ziel is gewoon! Verandert nooit en blijft gewoon bestaan...
Ik wil hier niets insinueren, maar is dit de aanloop naar een discussie over abortus/stamcelonderzoek?Sofia schreef:Dit vraag ik mij al een tijdje af: wanneer wordt de 'ziel' aan een boorling toegevoegd...???
Op het moment van geboorte? Op het moment van conceptie? Of misschien al op het moment van verlangen van de ouders...?
Dan weet jij dingen die ik niet weet. Ik weet dat veel aanhangers van zoiets vaags en ondefinieerbaars als een ziel zullen huiveren bij de volgende vraag, maar toch: bewijs graag.Ja, natuurlijk bestaat er zoiets als een ziel! Ziel is leven!
Later zeg je:De ziel is gewoon! Verandert nooit en blijft gewoon bestaan...
Eerst is de ziel volgens jou dus onveranderlijk en nu is ze ineens beïnvloedbaar door voldoening, zelfrespect en persoonlijkheid.Sofia schreef:De ziel is voornamelijk afhankelijk van voldoening en zelfrespect...
Wél denk ik, dat één en ander elkaar kunnen beïnvloeden...
Volgens mij wilt Johan2 het wel degelijk weten (en ik ook), want anders zouden we ons niet in deze discussie mengen. Dus zou je alsjeblieft willen aantonen waarom er volgens jou een ziel bestaat?En of er überhaupt een antwoord op bestaat, weet je niet, want je wilt het niet weten...
Ok, hiermee stel je de definitie voor dat ziel hetzelfde betekent als leven. Alles wat leeft heeft een ziel. Alles wat niet leeft heeft dan even voor het gemak geen ziel, zou daaruit moeten volgen (anders wordt de definitie: ziel is leven en niet-leven, dat wil zeggen: alles).Ja, natuurlijk bestaat er zoiets als een ziel! Ziel is leven!
Ik neem aan dat de meeste artsen toch wel zullen vertellen dat niet alleen het lijf maar ook het hart en het hoofd zeer degelijk slecht bestand zijn tegen het verstrijken van de jaren. Maar, dan even een andere vraag, bestaat de ziel volgens jou los van het lichaam? Als dat niet zo is, dan is de ziel net zo slecht bestand tegen het verstrijken van de jaren als de rest van het lichaam. Zo niet, wat is het dan?Sofia schreef:De mens bestaat, naar mijn idee, uit vier elementen: ziel, hart, hoofd en lijf...
Het fysieke gedeelte, het lichaam van de mens, is het meest afhankelijk van de tijd en het minst bestand tegen het verstrijken van de jaren...
Staan deze dingen los van de ziel? Of maken ze er onderdeel vanuit?Sofia schreef:De ratio, het denkvermogen van de mens, kan zich onder invloed van tijd en ervaring heel goed veranderen en aanpassen...
De emotie, de behoefte aan het ervaren van gevoelens, zal zich welliswaar aanpassen, maar nooit volledig laten uitschakelen...
Daaruit volgt dat de ziel ook niet is ontstaan/wordt geboren.De ziel is gewoon! Verandert nooit en blijft gewoon bestaan...