Er is nog geen theorie van alles maar toch een poging van Neil Turok om alle natuurkunde in een formule te brengen.
[attachment=19296:known physics.png]
known physics 1135 keer bekeken
Dit is de feynman path integraal voor de schrodinger golfvergelijking. De termen achter de exponentiële functie geven de actie aan met de koppelingen naar alle componenten van het standaard model. De feynman pad integraal geeft aan wat er gebeurd als een deeltje van A naar B gaat. De gravitatie component is speculatief.
Hij oogt zo mooi, simpel en elegant, deze functionaal integraal, die de padintegraal van de padintegraal in de exponent van de e-functie over alle mogelijke wereldlijnen van een massaloos veld (deeltje), met bijbehorende Lagrangeaandichtheden van de bijbehorende velden voorstelt. De onder en bovengrenzen van de padintegralen hebben een vaste begin- en eindruimtetijdcoördinaat.
V(H) is echter niet uit basisprincipes afgeleid, maar met de hand ingevuld (dit zou je ook kunnen zeggen van de G en h, maar deze kun je net als c gelijk aan 1 stellen (en getuige de Dirac-term, is c hier 1 gesteld, daar deze Dirac-term ook met een factor c vermenigvuldigd kan worden beschreven), in welk geval je met Plancktijden en -lengtes werkt).
Vanuit deze uitdrukking kun je niet daadwerkelijk de klassieke Schrödinger vergelijking uit rekenen daar deze een V bevat die gebaseerd is op een niet kwantummechanische benadering. Standaard, niet relativistische kwantummechanica, is niet af te leiden uit het kwantumvelden-model van de relativistische kwantummechanica. De V in de niet relativistische vergelijking is immers continu. Toch levert levert deze klassieke vergelijking resultaten voor atomen (half klassiek, half relativistisch benaderd) die Natuurkunde omvat die niet uit de bovenstaande formule voortkomt. Je kunt daarvan Natuurlijk zeggen dat het benaderingen zijn, maar zolang er m.b.v. bovenstaande formule geen oplossing voor de toestand van atomen is gevonden (en de experimentele gegevens stemmen perfect bij de theorie aan) is alle fysica niet in deze formule vervat.
En hetzelfde geldt voor vele andere wetten in de fysica, laat staan dat je er wetten uit de chemie of moleculaire biofysica kunt afleiden. De formule beschrijft misschien de wetten van het hele kleine goed, maar er is meer dan het hele kleine, en de wetten die daarvoor bestaan zijn geen benaderingen als die niet uit de bovenstaande formule kunnen worden afgeleid. Het argument dat die wetten in principe kunnen worden afgeleid houdt geen steek, want niemand weet of ze in principe kunnen worden afgeleid.
Bovendien gaat de formule uit van puntdeeltjes en een twijfelachtig Higgsveld. Volgens het standaardmodel is de vervalreactie tau⇒2muonen+1anti-muon niet mogelijk, maar volgens een alternatieve theorie waarin geen Higgs-mechanisme voorkomt wél. Er worden voorbereidingen getroffen om dit verval waar te nemen, en zóu dat verval plaatsvinden, zwaai dan maar dag met je handje naar het standaard-model.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!
Ik hou nu eenmaal van wig-constructies, hoewel ze een stijlfout zijn. Het maakt het lezen er niet gemakkelijker op, maar dat maakt het lezen juist een goede oefening. Maar ik begrijp wel wat je bedoelt, wil je een goed leesbaar boek schrijven. Ik heb het bovenstaande overigens in een iets makkelijker leesbare stijl veranderd.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!
Met de laatste aanvullingen van @dss zijn voor mij een aantal vaagheden in de formule toegelicht. Het is natuurlijk de vraag of deze formule echt een toepassing heeft maar is inderdaad wel een elegante (maar ook een functionele en niet zo simpele) integraal. Bovendien zijn in deze formule de 4 krachten mooi compact weergegeven.
De opmerking over het Higgs mechanisme neem ik maar op de koop toe, en er zijn inderdaad een aantal interessante alternatieven voor dit mechanisme.
Zo een formule zet natuurlijk weinig zoden aan de dijk als de gebruikte symbolen niet verklaard worden. Een beetje speculerend over wat de symbolen betekenen, lijkt het er echter op dat alle onbekende interacties gewoon in een interactiepotentiaal
Het Higgsveld staat al benoemd bij de term ervoor (
\(|DH|^2\)
), dus die
\(V(H)\)
moet iets anders zijn.
Het zou interessant zijn om alle symbolen verklaard te zien, en dan te kijken of deze formule voor een enorm simpel systeem geldig is. Nu komt het op mij over als een kunstvorm waarin allerlei natuurkundige begrippen gecombineerd zouden worden, zonder wetenschappelijke basis.
