Kant

[ypsilon]

Ik vermoed dit:

- Bewijs denken te vinden in de gedachte dat er meerdere lagen in de realiteit bestaan; waarbij de uiterste laag als in een punt bestaat en de uiterste laag als een "oorsprong" gehanteerd wordt

- Bewijs denken te vinden in de gedachte dat gezien "het alles" bestaat iets dit "geschapen" zal hebben

- Bewijs denken te vinden in de doelmatigheid van het bestaan.

Klopt

[theoriegeladen]

Ik vind dit een leuke topic! Ik zelf moest hieraan denken: Het probleem van de brug wordt met Hegels dialectiek deels opgelost. Als je naar de verschillende groepen categorien kijkt staat daar ook het relationele bij. En vervolgens het categorische, het hypothetische en het disjunctieve oordeel.

Oordelen van de eerste soort vergelijk ik met enkelvoudige ideeen of indrukken van Hume. Pure ervaringsverschijnselen. Hegel begrijpt dat dit de these is van ons denken. Hij zet hier de anti-these tegenover, hier zie ik het hypothetische oordeel van Kant of het samengestelde idee van Hume. Dit is wat wij ervaren, onze realiteit. Deze anti-these heeft geleid tot een nieuwe situatie die het meer der geheel der som der delen moet zijn van de these en anti-these en is tegelijkertijd these en dus categorisch.

Het nut je af te vragen waar nu mijn wereld ophoud en de rest van de wereld verder gaat, is hetzelfde als vragen naar het begin van een circel.

Ik vroeg mij ook nog af hoe een regulatief idee geen object kan hebben?

[klein duimpje]

Dankje wel, ik ben er zeker van dat jij het ook goed zult doen. Alleja als ik zo afga op je antwoorden toch.

[Don Quichot]

Ik zelf moest hieraan denken: Het probleem van de brug wordt met Hegels dialectiek deels opgelost. Als je naar de verschillende groepen categorien kijkt staat daar ook het relationele bij. En vervolgens het categorische, het hypothetische en het disjunctieve oordeel.

Oordelen van de eerste soort vergelijk ik met enkelvoudige ideeen of indrukken van Hume. Pure ervaringsverschijnselen. Hegel begrijpt dat dit de these is van ons denken. Hij zet hier de anti-these tegenover, hier zie ik het hypothetische oordeel van Kant of het samengestelde idee van Hume. Dit is wat wij ervaren, onze realiteit. Deze anti-these heeft geleid tot een nieuwe situatie die het meer der geheel der som der delen moet zijn van de these en anti-these en is tegelijkertijd these en dus categorisch.

Wacht eventjes hoor, want ik weet dat dingen heel erg op elkaar kunnen lijken, maar Kant komt echt vanaf een andere..uuh..kant dan Hume. Alle categoria zijn wat Kant betreft pure ervaringsverschijnselen. De ethiek valt onder de categoria van relatie. Er zijn er echter meer:

logische tafel van de oordelen

kwantiteit

algemene

speciale

singuliere

kwaliteit

bevestigende

ontkennende

oneindige

relatie

hypothetische

categorische

disjunctieve

modaliteit

problematische

assertorische

apodictische

Transcendentale tafel van de verstandsbegrippen

kwantiteit

eenheid

veelheid

alheid

kwaliteit

realiteit

negatie

beperking

relatie

substantie

oorzaak

gemeenschap

modaliteit

mogelijkheid

bestaan

noodzakelijkheid

Zuivere fysiologische tafel van de grondbeginselen van de natuurwetenschap

Axioma's

van de aanschouwing

Anticipaties

van de waarneming

Analogieen

van de ervaring

Postulaten

van het empirische denken in het algemeen

Hierin zien we dat Kant van mening is dat er vier soorten eigenschappen aan alles zijn. Om heel eerlijk te zijn kan ik geen vijfde verzinnen. Jouw punt over de these, antithese en de synthese (

Dankje wel, ik ben er zeker van dat jij het ook goed zult doen. Alleja als ik zo afga op je antwoorden toch.

Dank je wel voor de succes wens en voor het compliment. Ik ben er echter niet half zo zeker van als jij. Ik ben teveel mijn eigen onderzoek aan het plegen om echt goede cijfers te halen.

... pi.gif

[curious]

Ik weet niet of mijn vraag hier op zijn plaats is, maar aangezien ik nog nooit echt vragen over filosofie op het huiswerkforum heb zien staan zet ik ze toch maar hier.

Kan er mij sms iemand uitleggen hoe de transcendentale analytica van Kant juist in elkaar zit? Ik heb al via google verschillende sites tegengekomen maar ik versta het nog steeds niet.

Om eventjes terug te komen in de oudheid. Het idee van het Goede ( Plato ) en de onbewogen beweger ( Aristotles ) duiden beiden de hoogste vorm in de hiërarchie aan. Maar ik vroeg mij af wat dan juist het verschil is tussen beiden. Is het zo dat het idee van het Goede niet kenbaar kan gemaakt worden terwijl de onbewogen beweger wel? Dat de onbewogen beweger god symboliseert?

Bedankt alleszinds voor jullie tijd

De transcendentale analyse van Kant handelt over de (noodzakelijke en voldoende) voorwaarden van kennis en ervaring op kunnen doen. Wat dus voorafgaat aan ons kennen/ervaren, en dat transcendeert.

Kant behandelt daartoe de betekenis van de zintuigen, van het verstand, en van de rede, en, aan de objectzijde het gewaargewordene dat niet iest is dat we los van onze gewaarwording (en de noodzakelijke en toerijkende condities daartoe) kunnen zien (het Ding an sich).

[Herodotus]

Het idee van het Goede ( Plato ) en de onbewogen beweger ( Aristotles ) duiden beiden de hoogste vorm in de hiërarchie aan.

Daar is dus in ieder geval al geen plek voor het kwade.

[Don Quichot]

Dat is maar net hoe je je definities legt hoor. Ben je bekent met het jin/yang teken?